Dlaczego jesteś smutny?

– Co się stało?
– Nic. 
– To o co ci chodzi? 
– O nic.
Coś ci to przypomina? Czasem tak to właśnie wygląda w naszych rozmowach, prawda? Często nie umiemy nazwać tego, co odczuwamy, o co nam chodzi. Albo nie chcemy, oczekując, że ta druga osoba powinna się domyślić.

Kiedy sam wielki król Persji, Artakserkses, zadał takie pytanie swojemu wiernemu i zaufanemu słudze: „Co się stało? Dlaczego jesteś smutny?”, Nehemiasz nie odpowiedział „Nic”. Dokładnie wiedział, co leżało mu na sercu (Neh 2,2.4). To niesamowita historia o tym, że to Bóg układa losy historii, zmienia serca królów, przygotowuje współpracowników, troszczy się i pociesza swój lud. Przede wszystkim jednak ten przykład mówi o tym, jak wielką moc ma modlitwa i właściwe przygotowanie się do zadania, które stawia Pan. Przez kilka kolejnych dni przyjrzymy się, jak Bóg we współpracy z Nehemiaszem zrealizował swój wielki plan odbudowy murów Jerozolimy i duchowego stanu ludu.

Nehemiasza, żyjącego w Persji, odwiedzili jego bracia z Judei. Opowiedzieli mu o cierpieniach rodaków, którzy powrócili z niewoli, o tym, jak ich ojczysta ziemia jest plądrowana, jak święte miasto atakują wrogowie, bo mury są rozwalone. To kompletnie rozbiło Nehemiasza. W kolejnych dniach przyjrzymy się, jaka była jego reakcja.

Czy dostrzegasz w swoim życiu coś, co leży w gruzach? Zostało zniszczone przez wroga i przez lata było zaniedbywane? Może teraz Duch Święty przekonuje cię, że potrzeba to odbudować? Wiem, że ty, i ja jesteśmy na to zbyt słabi. Dlatego nasze serce może być pogrążone w smutku, żalu po stracie. Ale jeśli to Boży czas na budowanie, to On już wszystko do tego przygotował! On zna się na tym, bo jest wspaniałym Budowniczym! Tym, który stworzył wszechświat, który posłał swojego Syna, by zbudował most dla człowieka i umożliwił mu drogę powrotu do siebie.  
Co leży ci dzisiaj na sercu? Dlaczego ogarnia cię smutek?  

„Ojcze, Ty widzisz moje serce, mój smutek, mój żal (opowiedz Bogu, z jakiego powodu). Nie chcę udawać, że nic się nie stało. Wolę Cię wpuścić, dać Ci przestrzeń, byś mógł działać we mnie i przeze mnie. Chcę być dla innych błogosławieństwem”.