Nie wyprzedzaj Boga

Czy niespieszny sposób życia wydaje ci się niemożliwy? Mnie tak. Bo co z tymi wszystkimi pilnymi sprawami? Samo się nie zrobi. Prawda?

Ojciec uczy mnie, że On ma swój czas. Pamiętasz, lud izraelski, który Bóg chciał zaprowadzić do Ziemi Obiecanej? Miał dla nich szybszą ścieżkę, ale niestety okazało się, że nie byli gotowi. Dlatego cały proces musiał potrwać 40 lat. Ale w tym czasie Bóg szedł razem z nimi w bardzo widoczny sposób. W dzień w słupie dymu, a w nocy w słupie ognia. Kiedy Bóg decydował o przerwie, lud rozkładał obozowisko. Nie odważył się iść dalej bez Niego. I właśnie o to chodzi, byśmy nie wyprzedzali Boga w Jego planach. Mówię to też do siebie, bo często mi się zdarza zapalić do pomysłu, a kiedy pojawiają się opóźnienia czy przeszkody, czuję się sfrustrowana.

Kiedy Bóg poruszył moje serce do tego, żeby rozwijać małe grupy, pokazując bardzo praktyczne narzędzia, jak na przykład kurs odkrywania chrześcijaństwa, od razu przymierzyłam się do tego tematu. Zanim jednak doszło do pierwszego spotkania naszej wspólnoty w tej sprawie, minęły 2 lata. Był to oczywiście czas potrzebny na przygotowanie materiałów i prowadzących, jednak Bogu przede wszystkim chodziło o przygotowanie mnie. Pokazanie, że to nie moje plany mają się realizować, ale Boża wizja. W tym czasie Stwórca uczy nas cierpliwości, bo jak mówi Salomon: „Każda sprawa ma swój czas” (Koh 3,1).  Bóg dobrze wie, co chce osiągnąć. To On zapala nasze serca, daje wizję, pasję, stawia cele. Ale nie zrealizujemy ich, jeśli nie zrozumiemy Bożych dróg, Jego sposobu działania, którego często nie pojmujemy. „Bo myśli moje to nie myśli wasze, a drogi wasze to nie drogi moje – mówi Pan. Lecz jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi są wyższe niż drogi wasze i myśli moje niż myśli wasze” (Iz 55,8-9).  

Potrzebujesz, czasu, potrzebujesz odpoczynku, by zhomogenizować swoje myśli i plany z Jego planami. Alan Fadling pisze: „Nasza potrzeba, by sprawy pchać naprzód, by się działo, nie jest aż tak ważna jak nauka odpowiadania z odwagą na to, co Bóg robi!”.

Czy wiesz, co Bóg robi wokół ciebie? Czy chcesz dołączyć do Jego dzieła i iść w tym razem z Nim? Bo wolniej nie oznacza gorzej czy z mniejszym zaangażowaniem.
Nie wyprzedzaj Boga. Pozwól, by On szedł przed Tobą i torował ci drogę: „Pan sam pójdzie przed tobą i będzie z tobą. Nie zawiedzie i nie opuści cię: nie bój się więc i nie trwóż się” (Pwt 31,8).  

„Panie, potrzebuję usiąść i dać Ci pierwszeństwo. Chcę słyszeć Twój głos, to, jak mnie prowadzisz, jak przekładasz swoje myśli na moje, jak przemieniasz moją perspektywę. Potrzebuję dzisiaj odpocząć blisko Ciebie, Panie”.