Oczy, które widzą cz. 2

Pewnie znasz sztuczki iluzjonistów. Do dzisiaj nie wiesz, jak oni to robią? Otóż tak skutecznie odwracają twoją uwagę i skupiają ją na czymś innym, a nie na właściwym działaniu, że nasz mózg daje się zwieść.

Przeprowadzono kiedyś eksperyment. Pewnej grupie pokazano filmik, na którym dwie drużyny grały w piłkę. Dostała ona za zadanie policzyć, ile podań wykonają zawodnicy ubrani na biało. Okazało się, że uczestnicy eksperymentu tak bardzo skupili się na liczeniu podań, że kompletne nie zauważyli niedźwiedzia tańczącego pomiędzy graczami. To pokazuje, jak łatwo przeoczyć coś, czego nie szukamy. Nawet jeśli mamy to tuż przed oczyma i jest to rażąco oczywiste, nie zauważamy tego, bo skupiamy się na czym innym. A jak ten fakt przejawia się w naszym życiu?

To, o czym myślisz, na czym się skupiasz, jest takim filtrem, przez który patrzysz na świat dokoła. Jeśli nieustannie koncentrujesz się na tym, co twój współmałżonek czy dzieci robią źle, nie dostrzeżesz tego, co robią dobrze. Jeśli liczysz wszystkie niepowodzenia i porażki, nie zobaczysz cudownych błogosławieństw w swoim życiu. Jeśli twoje oczy nieustannie skupiają się na tym, czego w sobie nie lubisz, otrzymujesz zaburzony obraz siebie, co wpływa na całą psychikę. Jeśli nie szukasz usilnie Boga, możesz nie doświadczyć Go w pełni.

„Miłuję tych, którzy mnie miłują, a którzy mnie gorliwie szukają, znajdują mnie” (Prz 8,17). Na czym się skupiasz? Na czym ci zależy, czego szukasz? Brakuje ci empatii czy może cierpliwości? Proś Boga o nie, ale też szukaj okazji, by je praktykować. Pamiętaj, że skoro iluzjoniści potrafią nami manipulować, to tym bardziej nasz wspólny wróg, szatan, zna takie sztuczki i zaślepi twoje oczy na to, co się liczy w życiu. Jezus zachęca do szukania tego, co najważniejsze: „Szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane” (Mt 6,33).  

Możesz modlić się, słowami psalmisty: „Odwróć oczy moje, niech nie patrzą na marność. Obdarz mnie życiem na drodze swojej!” (Ps 119,37).