Oddaj wszystko Jezusowi!

Mówisz Bogu o swoich potrzebach? Bo kiedy to robisz, to jakbyś przekazywał problemy wprost w Boże ręce. Wtedy On może wkroczyć ze swoją mocą i zacząć działać w twoim imieniu.

Za czasów Eliasza nastała w kraju wielka susza. Żyła tam też pewna wdowa ze swoim synem, którym pozostało już niewiele do jedzenia: „garść mąki i odrobina oliwy”. Kiedy prorok poprosił ją, by przyniosła mu coś do spożycia, zrozpaczona kobieta powiedziała, że już prawie nic nie ma, tylko odrobinę, by przyrządzić placek dla siebie i dla synka: „a gdy to zjemy, to chyba umrzemy” (1 Krl 17,12).  Eliasz zachęcił ją jednak: „Nie bój się! Idź i zrób placek dla mnie, a potem przyrządzisz i dla siebie, i swojego syna. Gdyż tak mówi Pan: Mąka w garncu nie wyczerpie się, oliwy nie zabraknie, aż do dnia, kiedy Pan spuści deszcz na ziemię” (w. 14).  Kobieta tak zrobiła i wiesz co? „Mieli co jeść, ona i on, i jej rodzina, bo mąka w garnku nie wyczerpała się, oliwy nie zabrakło” (w. 15-16).  Kiedy oddajesz Bogu wszystko, nawet tę odrobinę, którą masz, Bóg wynagradza stokrotnie. Nie bój się! To usłyszała wdowa z Sarepty i to słyszysz dzisiaj ty!

Co chcesz Mu oddać?
– Strach przed niedostatkiem? Oddaj swoje ograniczone zasoby Bogu, a On je pomnoży.
– Słabości psychiczne czy fizyczne? Bóg odnawia nasze siły i odświeża naszą duszę.
– Samotność? On sprawia, że możesz odczuwać Jego obecność zawsze i wszędzie.

Bo On panuje, On rządzi. Czytamy: „Ponieważ w Nim [w Jezusie] zostało stworzone wszystko – w niebie i na ziemi, to, co widzialne i niewidzialne, trony oraz rządy, zwierzchności i władze, wszystko zaistniało przez Niego i dla Niego” (Kol 1,16).  

Wszystko istnieje dla Niego, podobnie ty. Potrzebujesz Go na każdym kroku. Nie ma nikogo, kto lepiej zatroszczyłby się o twoje potrzeby, potrzeby twojej duszy. 
Dlatego żyjąc dla Niego, możesz powierzać mu swój czas, swoje serce, to, co mówisz, by mógł używać tego tak, jak On tego chce.
Ten, który wszystko stworzył swoim Słowem, może uczynić wielkie rzeczy z tego, co mu powierzysz.

„Panie Jezu, dziękuję Ci, że jesteś moim codziennym chlebem. Wiem, że Ty trzymasz wszystko w swoich rękach. Jesteś Bogiem wszechświata. Chcę oddać Ci moje życie, wszystkie moje problemy i smutki. To, co mam, mam dzięki Twojej łasce i wierzę, że Twoją mocą możesz uczynić z tego wspaniałe rzeczy. W imieniu Jezusa, amen”.

  Posłuchaj: „Poddaję wszystko tobie” // EXODUS 15