Ziemia Obiecana

Bardzo ciekawa jest w tym kontekście historia Abrahama, który posłuchał Bożego głosu i zostawił swoje bezpieczne miejsce, by dotrzeć do ziemi obiecanej mu przez Boga.

W pewnym momencie wędrówki okazało się, że razem ze swoim bratankiem Lotem zgromadzili ogromną liczbę bydła i owiec. Abraham zdecydował, że ze względu na to muszą się rozstać, by poszukać większych pastwisk. Lot wybrał bardzo żyzną i urodzajną ziemię, leżącą nad Jordanem. Abraham zamieszkał w miejscu mniej przyjaznym. Dlaczego pozwolił Lotowi wybrać? Dlaczego sam nie wziął tego, co lepsze? Zaufał Bogu i Jego obietnicy, że On przygotował dla niego coś wspanialszego (zobacz Rdz 12-13).    

Myślisz, że życie nie dało ci tego, co powinno? Że jest niesprawiedliwe? Może wybierasz to, co będzie najlepsze według ciebie? Co widzą twoje oczy, co wydaje się takie obiecujące? Lot niestety bardzo szybko poczuł konsekwencje swojego wyboru. Sodoma i Gomora okazały się udręką w jego życiu.

Jak ty patrzysz na życie? Krótkowzrocznie czy trzymasz się Bożej obietnicy twojej ziemi obiecanej? Unikając rozważań o wieczności, odcinamy się od potężnej rzeczywistości, która nadchodzi – niezależnie od tego, czy o niej myślimy, czy nie.
„Nasza zaś ojczyzna jest w niebie, skąd też Zbawiciela oczekujemy Pana Jezusa Chrystusa” (Flp 3,20).  
W oczekiwaniu na to, co lepsze, to co przemijające nie ma aż takiego znaczenia, staje się drugorzędne, prawda?
Z czego dzisiaj możesz zrezygnować, by zyskać coś nieprzemijającego? 

„Drogi Panie, pomóż mi dokonywać dobrych wyborów. Niech nie to, co widzą moje oczy, ale Twoje pragnienia, Twoje obietnice mną kierują”.
Posłuchaj: „Droga do wieczności”