Zosia Samosia?

Podczas pewnego spotkania szkoleniowego dla liderów pracowaliśmy w trzech zespołach. Mieliśmy przygotować strategię i właściwe rozwiązanie.
Z entuzjazmem zabraliśmy się do pracy. Niestety, w ferworze różnych pomysłów i prób wykonanie zadania stawało się coraz odleglejsze. W końcu ktoś zaproponował, by poprosić prowadzącego o wskazówkę. Reszta zespołu stwierdziła jednak, że przecież poradzimy sobie sami…

Też tak masz, że lubisz dochodzić do rozwiązania bez niczyjego wsparcia, mimo że tuż obok jest ktoś, kto mógłby jednym słowem naprowadzić cię na właściwy tor myślenia? To nasza uparta, przekonana o własnej skuteczności, nielubiąca ulegać natura bierze górę. Na szkoleniu ostatecznie wszyscy doszliśmy do momentu, w którym musieliśmy uznać własną nieudolność i z pokorą poprosić o pomoc.

Nie próbuj za wszelką cenę zrozumieć swojego życia samodzielnie. Nie dasz rady. Bo jak mówi Słowo Boże: „Bojaźń Pana prowadzi do życia i kto ją ma, odpoczywa syty i nie dozna nieszczęścia” (Prz 19,23).  Jest obok ciebie, Ktoś, kto zna drogę, która prowadzi do celu, i bardzo chce, byśmy nie marnowali czasu i energii, szukając rozwiązania naszych problemów. To nie słabość poprosić o pomoc. Ale wymaga pokory i przyznania, że jest ktoś większy i mądrzejszy od ciebie.

Jedyne, czego Bóg oczekuje, to wiara Jego Słowu i zaufanie Mu. Możesz wyznać za psalmistą: „Naucz mnie trafnego sądu i poznania, bo uwierzyłem przykazaniom Twoim! Zanim zostałem upokorzony, błądziłem, ale teraz strzegę Twego słowa” (Ps 119,66-67). 

Boże Słowo jest najlepszym ponadnaturalnym przewodnikiem do życia. Czytaj je i rozważaj. Po to by stać się lepszym człowiekiem, bardziej podobnym do Jezusa.
„Panie Jezu, Ty jesteś Cudownym Doradcą. Chcę każdego dnia, w każdej sytuacji przychodzić do Ciebie po radę, wskazówki, pomoc – i szukać ich w Twoim Słowie. Potrzebuję Ciebie i Twojej mądrości, Twojej perspektywy, Twojego pokoju. Proszę, prowadź mnie dzisiaj. Niech Twoje imię będzie uwielbione! Amen”.