Kocham, nie szydzę

Z szyderstwem spotykamy się bardzo często w codziennym życiu, zwłaszcza w internecie. Co najgorsze, szydzi się nie tylko z wiary chrześcijańskiej. Nieraz, o zgrozo, sami chrześcijanie obrzydliwie szydzą.

Kategorie

Rozwój charakteru

Autor

Jan Piotr Ziółkowski

Tymczasem "szyderca" występuje w Biblii zawsze jako czarny charakter (naliczyłem 26 wersetów). Dlaczego? Co to znaczy? Czemu powinienem unikać szyderstwa, kpin, drwiny? Przede wszystkim po to, by nie skończyć źle: "nastanie kres dla okrutnika, zniszczeje szyderca, i zostaną wytępieni wszyscy, którzy czyhają na nieprawość" - pisze Izajasz (29,20). Ale konkretnie: co takiego jest w szyderstwie, co zasługuje na bezapelacyjne potępienie?

Szydercy zostali postawieni między prostakami, a głupcami. "Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy - lubować się w swoim szyderstwie, a głupi - nienawidzić wiedzy?" (Przyp. 1,22) Są więc w szyderstwie te dwa nieodłączne elementy: (1) prostactwo - uproszczenie rzeczywistości oraz (2) nieuctwo, ignorancja, celowe pozostawanie w niewiedzy, co skutkuje niemówieniem całej prawdy, kłamstwem po prostu - to kolejna cecha (3). Co ciekawe, w języku hebrajskim szyderstwo (hathol) ma konotację z oszustwem (hathal). To znajduje oddźwięk w wersecie: "Wraz z obłudnikami, szydercami i pochlebcami zgrzytali na mnie zębami" (Ps. 35,16) Co łączy te trzy typy ludzi: obłudnika, szydercę i pochlebcę? Kłamstwo.

Jest też w szyderstwie pierwiastek pychy (4). Napisano: "Hardy i pyszny szyderca - oto imię tego, który działa w pysznym gniewie" (Przyp. 21,24) oraz: "On [Bóg] szydzi z szyderców, ale daje łaskę pokornym" (Przyp. 3,34) W domyśle: szyderca nie jest pokorny, przeciwnie. Gdzie indziej znajdziemy bliźniaczy werset: "Bóg się pysznym przeciwstawia, a pokornym łaskę daje" (Jk 4,6b). Notabene: Bóg jeśli z szydercy szydzi, sam nie jest pyszny. Jest jedyną Osobą, która wznosi się ponad nasze ludzkie sprawy. Jest też Bogiem, który ofiarował za mnie swojego Syna. W tym świetle żadne Jego napomnienie nie zabrzmi w moich uszach jak szyderstwo.

Trzeba zauważyć i to, że szyderstwo jest tylko owocem, z którym nie da się walczyć, jeśli nie wytniesz korzenia. Nie mogę uderzyć leszczyny lub kosodrzewiny, bo zaraz się odegnie i będzie chłostać. "Kto upomina szydercę, ściąga na siebie hańbę. Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował" (Przyp. 9,7-8) Podobna rada powtarza się u Salomona jeszcze kilka razy.

Co więc jest tym korzeniem, tą immanentną cechą szyderstwa, którą trzeba wyplenić - z własnego serca? Bo z cudzego - co najmniej ciężko. Tutaj pomoże chyba mniej Biblia, a bardziej słownik języka polskiego. Szyderstwo jest to "drwiący stosunek do kogoś, czegoś, nacechowany dodatkowo lekceważeniem lub pogardą". Pogarda(5) często wynika z braku przebaczenia, zgorszenia, poczucia, że ktoś mnie "nabrał", skrzywdził, że jestem ofiarą. I popycha do zemsty - szyderstwa. To jest wprost odwrotne usposobienie do tego, czego uczy Boże Słowo: kochaj bliźniego, uznawajcie jedni drugich za wyższych od siebie. Aby to zrobić, sam muszę przyjąć miłość, której znakiem jest krzyż.



Autor: Jan Piotr Ziółkowski,
Źródło: http://nieboiziemia.pl/index.php/component/zoo/item/co-mowi-milczenie?Itemid=249

Podobne artykuły

Jestem, więc wątpię

Jestem, więc wątpię

28/04/2023, Mateusz Jakubowski
Apologetyka, Droga do Boga, Rozwój charakteru

Od momentu, gdy się budzimy aż do chwili, gdy ponownie kładziemy się spać, nieustannie myślimy, czujemy oraz decydujemy. Każdego dnia wciąż na nowo mamy więc szansę uświadomić sobie, że nasza wiedza bywa nieprzejrzysta, a perspektywa niepełna; że być człowiekiem to doświadczać ograniczeń w każdej możliwej formie.

W poszukiwaniu odpowiedzi

W poszukiwaniu odpowiedzi

16/03/2023, Mateusz Jakubowski
Apologetyka, Droga do Boga, Sens życia

Przed kilkoma tygodniami, gdy wraz z grupą bliskich znajomych siedzieliśmy do późnych godzin nad przygasającym już ogniskiem, przyjemnie wtuleni w wyjątkowo gwieździste niebo, padły na pozór przypadkowe słowa, które natychmiast odbiły się dźwięcznym echem w moim umyśle: „wiesz… najtrudniej jest chyba przyznać się przed samym sobą, że przez niemal czterdzieści lat życia można było tkwić w błędzie”.

Kochać zupełnie obcego człowieka – żyli długo i szczęśliwie

Kochać zupełnie obcego człowieka – żyli długo i szczęśliwie

10/02/2023, Fundacja Dobrze Nam Razem
Małżeństwo, Pokonywanie trudności, Rozwój charakteru

Dwoje zupełnie sobie obcych ludzi, z różną historią, różnymi oczekiwaniami, różnymi wzorcami, różnymi… – właśnie! Tych „różnych” jest zwykle zasadniczo więcej niż podobnych – podejmuje decyzję i zaczyna budować swoje małżeństwo. W sumie niezależnie od tego jak długo młodzi znają się przed ślubem, czeka ich wszystkich kilka niespodzianek. I nie wszystkie są miłe.

Select country

Americas

Europe

Asia + Pacyfic

Middle East + Africa