Pewnie wielu ludzi zadaje sobie wiele różnych pytań takich jak: "Czy koronawirus CoVID 19 jest znakiem czasów ostatecznych?", "Czy koronawirus CoVID 19 jest sądem Bożym?", "Dlaczego Bóg miałby pozwolić koronawirusowi CoVID 19 na zarażanie ludzi?", "Czy Biblia daje jakieś rady odnośnie postępowania z koronawirusem CoVID 19?".
Cytat z who.int (Światowa Organizacja Zdrowia):
Koronawirusy (CoV) to wielka rodzina wirusów powodująca choroby, od zwykłego przeziębienia do poważniejszych chorób, takich jak bliskowschodni zespół oddechowy (MERS-CoV - Middle East Respiratory Syndrome) oraz zespół ciężkiej ostrej niewydolności oddechowej (SARS-CoV - Severe Acute Respiratory Syndrome). Choroba wywołana koronawirusem (COVID-19) to nowa odmiana odkryta w roku 2019, która wcześniej nie została zidentyfikowana u ludzi. Koronawirusy są pochodzenia odzwierzęcego, co znaczy, że są przenoszone między zwierzętami i ludźmi. Szczegółowe badania wykazały, że SARS-CoV zostały przeniesione od kotów (zwanych cyweta afrykańska) do ludzi, a MERS-CoV od wielbłądów dromaderów do ludzi. Kilka znanych koronawirusów krąży w zwierzętach i jeszcze nie zainfekowały ludzi.
Poniższe dane pochodzą z Concierge Medicine office of Mercy Health/ Drs Baer and Triesenberg]:
Dane genetyczne pokazują, że wirus aktywnie się mutuje, co komplikuje walkę z nimi.
Śmiertelność ogólnie: 0,6-1%
Odnośnie pandemii powstają co najmniej cztery pytania, które wymagają biblijnej perspektywy:
To prawda, podczas przyszłego okresu ucisku będą pandemie zarazy. Nigdy jednak nie powstają same z siebie ani ani nie występują, zanim antychryst nie będzie u władzy. Kolejność czterech jeźdźców z Apokalipsy Jana 6 jest taka: (1) Antychryst wychodzi, by podbić świat – biały koń, (2) wojna i przelew krwi – czerwony koń, (3) głód – czarny koń. Ostatni koń (4) zabija jedną czwartą ziemi: "Mogli zabijać mieczem, głodem, zarazą i przez dzikie zwierzęta ziemi (6:8)". Przyszły ucisk nie zaczyna się pandemią.
Jezus powiedział o przyszłym ucisku:
Nastanie bowiem wtedy tak wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd, i już nie będzie. - Ewangelia Mateusza 24:21
Jak dotąd, nie jest to koronawirus CoVID 19. Od czasów Chrystusa było już wiele globalnych pandemii. Jestem pewien, że niektórzy myśleli, że każdy z nich to już wielki ucisk.
Źródło: https://www.mphonline.org/worst-pandemics-in-history/
Zarazy i epidemie wspomniane w Biblii zawsze były sądem Bożym. W Starym Testamencie mają swoją lokalizację i są zwykle powiązane z Izraelem (2 Księga Kronik 7:13-14). W Nowym Testamencie o zarazach wspomina się, że wystąpią podczas przyszłego okresu ucisku, po naszej erze (epoce łaski/kościoła), poprzedzając Drugie Przyjście Chrystusa. Zaraza z Apokalipsy Jana 6 jest rzeczywiście globalną pandemią, ale towarzyszy jej i poprzedza ją cały szereg katastrof na ziemi. Nigdzie w Biblii nie ma stwierdzenia sugerującego, że Bóg pośle globalną pandemię jako sąd. Kluczowe jest jednak także spostrzeżenie, że Bóg nie sądzi ziemi w okresie łaski/kościoła. Cały globalny sąd postrzegany jest jako przyszłość, a nasza epoka to czas, kiedy globalny sąd jest odroczony. Jezus, wyjaśniając przypowieść o pszenicy i kąkolu (Ewangelia Mateusza 13:24-30, wyjaśnienie w w. 39-43), powiedział, że sąd będzie na końcu wieku.
Żniwem jest kres tego wieku, a żeńcami — aniołowie. U kresu tego wieku będzie tak jak z kąkolem, który zbiera się i pali - Ewangelia Mateusza 13:39-40
Kiedy niektórzy ludzie mówili, że pewne wydarzenia są sądem Boga, Jezus wyjaśnił:
Albo czy myślicie, że tych osiemnastu, na których runęła wieża w Siloe i zabiła ich, byli bardziej winni niż pozostali mieszkańcy Jerozolimy? Bynajmniej! Mówię wam, jeśli się nie opamiętacie, wszyscy tak samo poginiecie - Ewangelia Łukasza 13:4-5
Chodzi o to, że gdyby Bóg sądził świat za jego grzech, wszyscy bylibyśmy martwi: jeśli się nie opamiętacie, wszyscy tak samo poginiecie. Jezus powiedział nam jak będzie sądził świat: okresem ucisku poprzedzającym Drugie Przyjście Chrystusa. Mówił również o miastach Korozain i Betsaida, ponieważ nie pokutowały:
Biada tobie, Chorazynie! Biada tobie, Betsaido! … W dniu sądu lżej będzie Tyrowi i Sydonowi niż wam! - Ewangelia Mateusza 11:22
Zauważmy: mimo iż miasta te były złe i nie opamiętały się, Bóg nie sądzi ich aż do dnia sądu.
Bóg może oczywiście sądzić pewne wybrane grupy ludzi (Apokalipsa Jana 2:20-23) albo narody (Psalm 110:6; Jr 18:7-10) jeżeli tak zdecyduje. Twierdzić jednak, że pandemia albo jakaś katastrofa jest sądem Boga dzisiaj, to uważać, że wie się więcej niż mówi Biblia. Nigdy nie jest dobre zastępowanie Bożego Słowa swoją wyobraźnią. Naprawdę wiemy to, że według Nowego Testamentu sąd Boga jest wydarzeniem przyszłym, nie jest przypisany naszej epoce.
Jest to odwieczne pytanie podobne do tego, dlaczego istnieje cierpienie w Bożym stworzeniu. Główna przyczyna jest taka, że żyjemy w przeklętym świecie.
Z powodu ciebie ziemia będzie przeklęta! W trudzie będziesz zdobywał pożywienie i to po wszystkie dni swojego życia! Będzie ci rodzić ciernie i osty, a pokarmem ci będą zbiory pól - Księga Rodzaju 3:17-18:
Paweł napisał Rzymianom:
Gdyż stworzenie zostało poddane marności — nie z własnej woli, lecz z woli Tego, który je poddał — w nadziei, że i samo stworzenie zostanie wyzwolone z niewoli skażenia i wprowadzone w chwalebną wolność dzieci Boga. Wiemy bowiem, że całe stworzenie aż do teraz wzdycha i znosi bóle rodzenia - List do Rzymian 8:20-22:
Wszystko zostało stworzone przez Boga (List do Kolosan 1:16), ale całe stworzenie zostało również przeklęte i poddane skażeniu, poprzez upadek w grzech. Mikrobiolodzy nie są zgodni co do tego, czy wirus żyje. W każdym razie „wirusy są proteinami a materiał genetyczny, który przeżyje i odtworzy się w swoim środowisku wewnątrz innej formy życia” [microbiologysociety.org]. To jest tak jak z nasionkiem, które nie rośnie zanim nie zostanie zasadzone. Materiał, który staje się niebezpiecznym wirusem jest częścią przeklętego stworzenia. Wirusy są częścią stworzenia poddanego skażeniu które wzdycha i znosi bóle. Paweł metaforycznie porównuje je do bólów rodzenia.
Z Biblii możemy nauczyć się dwóch rzeczy odnośnie radzenia sobie z wirusem:
Po pierwsze: Kontrola nad rozprzestrzenianiem się wirusa jest naszym obowiązkiem. Naszym zadaniem jako ludzi jest czynić sobie ziemię poddaną i panować nad nią.
Potem błogosławił im Bóg i tak do nich powiedział: Rozradzajcie się i rozmnażajcie! Napełniajcie ziemię i podporządkowujcie ją sobie. Panujcie nad rybami w morzach, nad tym, co lata pod niebem, oraz nad wszelkim zwierzęciem, które pełza po ziemi - Księga Rodzaju 1:28:
Po drugie: powiedziano nam, jak ochronić się przed roznoszeniem się zakażeń. W Prawie Mojżeszowym Bóg nakazał wiele oczyszczeń, obmyć, procedur kwarantanny w razie choroby. Oto przykład postępowania z wydzieliną niewiadomego pochodzenia, do której - jako zastosowanie można zaliczyć wydzielinę z kaszlu, kataru i kichania.
PAN przemówił do Mojżesza i Aarona tymi słowy: Przekażcie synom Izraela i powiedzcie im tak: Jeśli mężczyzna ma wyciek ze swojego ciała, to jego wyciek jest nieczysty (w. 1-2) ... Każdy, kto dotknie jego posłania, będzie musiał wyprać swe szaty, umyć się w wodzie i będzie nieczysty aż do wieczora. Kto usiądzie na sprzęcie, na którym siedział mężczyzna z wyciekiem, będzie musiał wyprać swe szaty, umyć się w wodzie i będzie nieczysty aż do wieczora (w. 5-6); Księga Kapłańska 15:1-6
Koronawirus CoVID 19 tak jak wiele wirusów, jest niebezpieczną częścią przeklętego stworzenia. Nie jest znakiem czasów ostatecznych ani tego, że jesteśmy w okresie ucisku. Nie jest to sąd Boga nad ziemią. Nie jest to też coś spoza planu Boga. Naszym obowiązkiem jako ludzi jest czynić sobie ziemię poddaną i poanować nad nią.
Nie jesteśmy jeszcze w okresie ucisku. Antychryst nie przejął jeszcze globalnego rządu. Zauważmy jednak, jak szybko i ochoczo ludzie na całym świecie oddali swoją wolność władzom (Apokalipsa Jana 13:1-7). Podobnie, jak to widzimy teraz, narody, które znajdą się w okresie ucisku, zachowują swoje odrębne istnienie, ale działają w sposób globalny.
Autor: Dave DeWitt
Relacja z Bogiem. Jak ją pielęgnować? Jak odkrywać głęboki, osobisty wymiar wiary? Jak otwierać się na Boga w wirze codzienności? Zapraszamy do poszukiwania sekretu głębokiej więzi z Bogiem!
Od momentu, gdy się budzimy aż do chwili, gdy ponownie kładziemy się spać, nieustannie myślimy, czujemy oraz decydujemy. Każdego dnia wciąż na nowo mamy więc szansę uświadomić sobie, że nasza wiedza bywa nieprzejrzysta, a perspektywa niepełna; że być człowiekiem to doświadczać ograniczeń w każdej możliwej formie.
Przed kilkoma tygodniami, gdy wraz z grupą bliskich znajomych siedzieliśmy do późnych godzin nad przygasającym już ogniskiem, przyjemnie wtuleni w wyjątkowo gwieździste niebo, padły na pozór przypadkowe słowa, które natychmiast odbiły się dźwięcznym echem w moim umyśle: „wiesz… najtrudniej jest chyba przyznać się przed samym sobą, że przez niemal czterdzieści lat życia można było tkwić w błędzie”.
Niezależnie od tego, czy jesteśmy zwolennikami postanowień noworocznych, czy raczej do zmiany daty podchodzimy sceptycznie lub obojętnie – Nowy Rok powoduje pewnego rodzaju napięcie.