Ostatnio złapałem apostoła Pawła na messengerze. Miałem szczęście, widocznie znalazł darmowe wi-fi gdzieś na rynku w Efezie.
Ostatnio złapałem apostoła Pawła na messengerze. Miałem szczęście, widocznie znalazł darmowe wi-fi gdzieś na rynku w Efezie. Korzystając z okazji postanowiłem skrytykować jeden z jego ostatnich wpisów, które opublikował na swoim blogu. Zarzuciłem mu, że uzależnił cały sens chrześcijaństwa od idei zmartwychwstania Jezusa. „Jeżeli zmartwychwstania nie było, daremna jest wiara nasza”. Cóż za lekkomyślny wpis!
———
[Thymos, 1:01PM]
Pawle, dlaczego akurat zmartwychwstanie? Nie dało się czegoś ciut strawniejszego…
[Thymos, 1:02PM]
Żaden trzeźwo i strategicznie myślący człowiek by tego nie wymyślił. Przecież nikt w to nie uwierzy!
Po chwili odpisał.
[Paweł13, 1:07PM]
Naprawdę myślisz, że o tym nie pomyślałem…?
———
[Paweł13, 1:15PM]
Jednak w tym jednym masz całkowitą rację: żaden człowiek by tego nie wymyślił.
Ta krótka wymiana wiadomości nauczyła mnie nie tylko tego, że komentowanie na gorąco nie zawsze jest doskonałym pomysłem. Zacząłem myśleć (szkoda, że nie 15 minut wcześniej) o Pawle i innych znajomych, którzy poszli za Chrystusem.
Zorientowałem się, że można ich podzielić z grubsza na dwie kategorie. Pierwsza, to ludzie złamani - uważani za przegranych, prześladowani przez otoczenie, mocno poturbowani przez życie, posiadający niewiele lub nic, co w oczach tego świata można by uznać za wartościowe.
Chrystus był dla nich ratunkiem, przywrócił im wartość.
Paweł nie należał do tej grupy.
Należał przecież do elity. Miał wszystko. Co sprawiło, że zrezygnował z takieeego życia i zdecydował się zostać tym „przegranym, prześladowanym, poturbowanym i ubogim”? Wiara w zmartwychwstanie Jezusa?
E, raczej nieee… to musiało być coś absolutnie pewnego dla Pawła.
Autor: Tymoteusz Cieślar
Na czym polega wiara w Jezusa? Co tak naprawdę zrobił Jezus? Dlaczego jest to takie ważne? Kurs "Dlaczego Jezus" pomógł znaleźć odpowiedzi na te pytania tysiącom osób na całym świecie. Zapisz się już teraz. Kurs jest całkowicie za darmo!
Od momentu, gdy się budzimy aż do chwili, gdy ponownie kładziemy się spać, nieustannie myślimy, czujemy oraz decydujemy. Każdego dnia wciąż na nowo mamy więc szansę uświadomić sobie, że nasza wiedza bywa nieprzejrzysta, a perspektywa niepełna; że być człowiekiem to doświadczać ograniczeń w każdej możliwej formie.
Przed kilkoma tygodniami, gdy wraz z grupą bliskich znajomych siedzieliśmy do późnych godzin nad przygasającym już ogniskiem, przyjemnie wtuleni w wyjątkowo gwieździste niebo, padły na pozór przypadkowe słowa, które natychmiast odbiły się dźwięcznym echem w moim umyśle: „wiesz… najtrudniej jest chyba przyznać się przed samym sobą, że przez niemal czterdzieści lat życia można było tkwić w błędzie”.
Dwoje zupełnie sobie obcych ludzi, z różną historią, różnymi oczekiwaniami, różnymi wzorcami, różnymi… – właśnie! Tych „różnych” jest zwykle zasadniczo więcej niż podobnych – podejmuje decyzję i zaczyna budować swoje małżeństwo. W sumie niezależnie od tego jak długo młodzi znają się przed ślubem, czeka ich wszystkich kilka niespodzianek. I nie wszystkie są miłe.