Blog: Rozwój charakteru

Czym się karmisz? Czy stosujesz duchowy fast-food? To ważne, koniecznie przeczytaj...

Ostatnio złapałem apostoła Pawła na messengerze. Miałem szczęście, widocznie znalazł darmowe wi-fi gdzieś na rynku w Efezie.

Czy poza mnóstwem własnych obowiązków, jestem odpowiedzialny również za tych, którzy żyją się dookoła mnie? Jak sprawić, żeby ktoś w ogóle chciał mnie słuchać?

Wszyscy znamy to uczucie. Nowy, wymarzony telefon. Jest idealny, lśniący. Kupujemy futerał, przyklejamy szybkę, dokładnie sprawdzamy każde miejsce, w którym go kładziemy. Odsuwamy od krawędzi stołu, przesuwamy jak najdalej od kubka z herbatą. Jest idealny, lśniący.

Też tak macie, że temat grzechu traktujecie niby poważnie, a jednak kiedy przychodzi co do czego, to wolicie o tym nie mówić i udawać, że pewne rzeczy nigdy nie miały miejsca? Pokusa przychodzi w różnych momentach życia. Atakuje najcelniej i pozwala nam się zagrzebać w wyrzutach sumienia, zepsutych relacjach i sam Bóg wie czym jeszcze….

Też tak macie, że temat grzechu traktujecie niby poważnie, a jednak kiedy przychodzi co do czego, to wolicie o tym nie mówić i udawać, że pewne rzeczy nigdy nie miały miejsca? Pokusa przychodzi w różnych momentach życia. Atakuje najcelniej i pozwala nam się zagrzebać w wyrzutach sumienia, zepsutych relacjach i sam Bóg wie czym jeszcze….

Każdy z nas, gdyby mógł napisać swoje życie od nowa, podjąć decyzje, na które nie miał wpływu, zapewne wybrałby zupełnie inaczej. A przynajmniej, większość z nas, chociaż w jednym momencie swojego życia, myślała o tym „jakby to mogłoby być, gdyby tylko móc zaplanować to inaczej”. Jedno jest pewne – warto marzyć. Jednak dlaczego czasami rozpływamy się w marzeniach o nierealnych rzeczach albo takich, o których wiemy na pewno, że nie byłyby dla nas dobre?

Kolejny raz w swoim życiu musisz coś zmienić. Musisz, bo nie ma już innego wyjścia. Zostałeś zwolniony, a może dopiero wchodzisz na rynek pracy, współlokatorzy zaczynają się wyprowadzać, albo kupować coś swojego, a Ty stoisz tak nieporadnie, wiedząc, że musisz znów zaczynać od początku. Nowe studia, nowy dom, nowe miasto, nowi znajomi, nowa praca, nowy kościół.

Irytujemy się, gdy słyszymy o niej za dużo. Tak samo reagujemy słysząc o niej za mało. Właściwie dlaczego, skoro może, dzięki temu coś się w końcu zmieni. Może trzeba zacząć dostrzegać w ludziach światło i wydobywać go tam, gdzie jest niedostępne, by przykryło ciemność, która nas otacza. Nienawiść, ta zła, może przejść do „lamusa” dzięki nam.

Wyobraźmy sobie, że katecheta zadał dzieciom na religii takie zadanie: wypiszcie opisane w Ewangeliach czynności, które wykonywali uczniowie Pana Jezusa.