Aby kochać, trzeba przebaczać

Niemożliwe jest kochać kogoś w pełni i jednocześnie mieć do niego żale. Nie możesz dawać całkowitej miłości, gdy twoje serce pozostaje podzielone. A zgorzkniałe serce jest podzielone. Być może myślisz: „Mój małżonek jest cudowną osobą, ale po prostu nie potrafię go kochać”. Spójrz pod powierzchnię. Być może nadal żywisz urazę do kogoś, kto cię skrzywdził w przeszłości i to ma na ciebie wpływ. Blokuje cię w okazywaniu miłości współmałżonkowi. To nie jest wobec niego w porządku. Wiele osób ma uzasadniony powód do swojego gniewu.

Mówi się, że co trzecia kobieta i co siódmy mężczyzna doświadczy w życiu przemocy. Musisz jednak pożegnać przeszłość, aby zająć się teraźniejszością. Aby zacząć kochać ludzi, musisz zamknąć drzwi za tym, co było. A to nie wydarzy się bez przebaczenia! Zatem przebacz tym, którzy cię skrzywdzili – dla własnego dobra, a nie dlatego, że na to zasługują. Zrób to, aby twoje serce znów było niepodzielone. Osoby z twojej przeszłości nie mogą cię skrzywdzić, chyba że pozwolisz im na to, chowając do nich urazę.

Za każdym razem, gdy czujesz do kogoś żal, oddajesz mu kawałek swojego serca, część swojej uwagi, część swojego umysłu. Czy chcesz tego? Nie? Więc odbierz mu to, przebaczając. Zamiast stale rozpamiętywać swój ból, wypuść go. I pamiętaj, że nie możesz być w tym wybiórczy: „To wybaczę, ale tamtego już nie”. W Biblii czytamy: „Przebaczajcie sobie wzajemnie, gdy macie coś przeciw drugiemu. Jak Pan wam przebaczył, również wy tak czyńcie” (w. 13).