Czujesz się wykluczony?

Czytałam niedawno historię Tabithy Panariso, która od dziecka zmagała się z poczuciem inności – prawdopodobnie z powodu niezdiagnozowanego ADHD.

Trudno jej było się odnaleźć wśród kolegów i koleżanek w szkole, czuła się odrzucona, wykluczona. To miało wpływ na jej zachowanie, sposób reakcji, utratę zaufania do innych i izolowanie się. Jej potrzeba przynależności jednak, która jest w każdym z nas, powodowała u niej nieustanną walkę samej z sobą. Za wszelką cenę próbowała poczuć się bezpiecznie. Trwało to długo, zanim z pomocą terapeutki, już jako dorosła kobieta, uświadomiła sobie, że często to, co działo się w jej głowie, nie miało odzwierciedlenia w rzeczywistości. Przypomniała sobie, jak często czuła się odrzucona przez przyjaciółkę. Kiedy jednak dzwoniła, by z nią o tym porozmawiać, okazywało się, że całkiem źle zrozumiała jej intencje. Cierpiała w przekonaniu, że pewna osoba jej nienawidzi, tymczasem po kilku dniach ona zapraszała ją na kawę. Wyzwalające dla niej okazało się uświadomienie sobie, że to nie świat, który tworzyła, jest prawdziwy. Że tak naprawdę była akceptowana i mile widziana.

Jak często myślimy podobnie? Jak często coś nam się wydaje, zamartwiamy się, czujemy się zranieni, a fakty są zupełnie inne? Ktoś się krzywo uśmiechnął – pewnie mnie nie lubi. Ktoś nie odpowiedział na pozdrowienie, pewnie jest na mnie obrażony. Ktoś nie oddzwonił, pewnie… I tak bez końca. A Bogu ducha winien człowiek po prostu nie zauważył, po prostu przeżył ciężki dzień, po prostu nie to miał na myśli. Wyolbrzymiamy, zakładamy, wyobrażamy sobie… To rodzi wiele zgorzknienia i niepotrzebnego bólu.

Może, masz z tym problem? Tworzysz sobie świat utkany z własnych historii, z tego, jak ty postrzegasz życie i ludzi wokoło siebie?
Pamiętasz komedię Machulskiego pt. „Seksmisja”? Dwaj mężczyźni budzą się w idealnym świecie rządzonym przez Ligę Kobiet. Ostatecznie decydują się z niego uciec, choć żyją w przekonaniu, że tylko w nim mogą funkcjonować, a to, co na zewnątrz, uległo zniszczeniu. Jak się okazało, rzeczywistość stworzona głęboko pod ziemią była zwykłą mistyfikacją. Poza nią istniał prawdziwy świat, w którym można oddychać pełną piersią.

Jak zacząć myśleć inaczej? Jak wyrwać się z tego zaklętego kręgu własnych wyobrażeń? O tym już jutro.
Możesz modlić się dzisiaj słowami psalmisty: 
„Niech znajdą upodobanie słowa ust moich i myśli serca mego u ciebie, Panie, Opoko moja i Odkupicielu mój” (Ps 19,15).