Czy masz cierpliwość do siebie?

Dzisiaj mam do ciebie kolejne pytanie. Czy sobie okazujesz cierpliwość? To ważne, bo tylko wtedy będziesz w stanie okazywać ją innym. Wiele rzeczy musimy się w życiu nauczyć, cierpliwość jest jedną z nich. Ale jeśli znajdziesz w sobie wytrwałość i poszukasz pomocy Ducha Świętego w tych staraniach – podobnie jak dziecko, które uczy się chodzić – osiągniesz cel. Nie ustawaj więc! Okaż sobie cierpliwość. Wytrwaj, próbuj kolejny raz, podnieś się i nie obwiniaj. Bo Pan jest również bardzo cierpliwy wobec ciebie. Nie okazuje gniewu, nie obraża się, nie odwraca. I nie jest rozczarowany tobą. Wręcz przeciwnie, Jemu zależy jeszcze bardziej, byś stawał się podobny do Jezusa. Dlatego nie ustanie, nie zrezygnuje z ciebie. On dobrze zna każdego z nas i dobrze wie, jacy słabi jesteśmy bez Niego. Dlatego ukryj się w Nim, w Jego mocy, Jego cierpliwości, a wydasz owoc, który przyniesie chwałę twojemu Ojcu w niebie.

To Jego obietnica dla ciebie: „Miłosierny i łaskawy jest Pan, cierpliwy i pełen dobroci… nie postępuje z nami według grzechów naszych, ani nie odpłaca nam według win naszych… Jak się lituje ojciec nad dziećmi, tak się lituje Pan nad tymi, którzy się Go boją, bo On wie jakim tworem jesteśmy, pamięta, żeśmy prochem” (Ps 103 8-14).  

„Drogi Ojcze, dziękuję Ci, że Ty traktujesz mnie z tak wielką miłością, życzliwością i łaską. Dziękuję, że Ty masz moc, by zmieniać mnie na swój obraz. Pozwól mi o tym pamiętać i nie poddawać się, kiedy kolejny raz zawodzę. Bo Ty jesteś moją mocą i moją siłą, także dzisiaj. W imieniu Jezusa, amen”.