Jak nie być ofiarą?

Ostatnio przeczytałam, że „aż jedna czwarta Polaków doświadcza wyzwisk, krzyków i agresji słownej ze strony współmałżonka. Psychologowie obliczyli, że np. o mobbingu zwykle wie aż 96 proc. współpracowników dręczonej osoby, ale tylko 11 proc. staje po jej stronie. Pozostali wyrażają ciche przyzwolenie na terror, tłumacząc sobie, że to ich nie dotyczy, lub po prostu ze strachu”.

To przerażające. Nie są to tylko statystyczne dane – za każdą cyfrą kryje się żywa osoba, która cierpi, najczęściej po cichu, bo jest sparaliżowana strachem. Tych ran nie widać, ale bolą bardziej niż fizyczne zranienia. To ofiary, jak mówi Biblia, „języka rozpalonego przez piekło” (Jk 3,6).  Diabeł wie, jak zniszczyć człowieka, jak rozwalić relacje. Jak upokorzyć, wyśmiać i poniżyć.

Czy jesteś może, jedną z tych osób? Jeśli tak, to chcę ci powiedzieć, że masz po swojej stronie Wielkiego Sprzymierzeńca. Bo Bóg „nienawidzi buty i pychy, złych postępków oraz przewrotnej mowy” (Prz 8,13).  

„Nie bójcie się ich, gdyż Pan, wasz Bóg, walczy za was!” (Pwt 3,22).  

Nie pozwól nikomu wepchnąć się w rolę ofiary! Jesteś, zwycięzcą w Bogu, dzieckiem Króla! Masz do dyspozycji całe bogactwo niebios, całą Jego wszechmoc. Korzystaj z niej i nie bój się! „Pan światłością moją i zbawieniem moim, kogóż bać się będę? Pan ochroną życia mego, kogóż mam się lękać? (Ps 27,1).  

Przy pierwszych próbach takiego ataku powiedz: „Nie masz prawa tak do mnie mówić! Mój wszechmocny Ojciec na to nie pozwala i weźmie mnie w obronę”. Tak, On nadaje ci godność i wartość, On wstawia się za tobą. Z Nim możesz burzyć warownie złego (zob. 2Kor 10,4).  

„Drogi Ojcze, dziękuję Ci, że jesteś ze mną i że nie muszę się bać. Pomóż mi, osłoń mnie i nie dopuść, by te ogniste strzały, ten atak, te przykre słowa osiągnęły swój cel. Skryj mnie w swoim cieniu, w swojej pełnej pokoju i bezpieczeństwa obecności. W imieniu Jezusa, amen”.