Karm się życiodajnym chlebem

Kiedy nasz syn studiował w Stanach, wiesz, czego najbardziej mu brakowało? Zwykłego, dobrze wypieczonego chleba z chrupiącą skórką :). Wymyślne namiastki czy inne frykasy nie dawały zaspokojenia. Na deser mamy ochotę dopiero wtedy, gdy zaspokoimy głód. Jezus wiedział o tym i dlatego też wskazywał na Tego, który jest naszym zaopatrzeniem. Uczył uczniów, by w modlitwie zwracali się do swojego Ojca w niebie, prosząc Go o zaspokojenie podstawowych potrzeb. Możesz przyjść do Niego z wiarą, że On ma moc to zrobić i chętnie się tym zajmie.

Kiedy Jezus nakarmił ponad pięć tysięcy głodnych ludzi, ci zaczęli chodzić za Nim z nadzieją, że znowu da im darmowy obiad. Jezus chciał jednak, by dostrzegli, że On może nie tylko zaspokoić chwilowo ich żołądki, ale też nakarmić do syta duchowo. Wypowiedział wtedy jedno z najważniejszych oświadczeń: „Ja jestem chlebem życia. Ten, kto przychodzi do Mnie, nigdy już nie zazna głodu, a ten, kto wierzy we Mnie, nigdy już nie zazna pragnienia” (J 6,35). Nawet miejsce Jego narodzin, Betlejem, czyli Dom Chleba, wskazywało na to, kim będzie. 

Chleb wzmacnia nasze życie fizyczne. Jeśli jednak masz Jezusa, otrzymujesz życiodajny chleb, dzięki któremu będziesz żyć wiecznie. 
Prorok Jeremiasz pisał: „Ilekroć pojawiały się Twoje słowa, pochłaniałem je; twoje słowo było rozkoszą i radością mojego serca, gdyż twoim imieniem jestem nazwany, Panie, Boże Zastępów” (Jr 15,16).  

Dzięki Niemu nie tylko będziesz żyć wiecznie, ale też otrzymasz siły i zaopatrzenie na dzisiaj, by stawić czoła wyzwaniom, przed którymi stoisz. A twoje serce stanie się spokojne i radosne.
Zachęcam cię dzisiaj byś otworzył swoją Biblię i przeczytał nawet krótki tekst. Może ten z ewangelii Jana, 6 rozdziału, wiersze od 1-14?  

„Ojcze, dziękuję Ci, że codziennie dajesz mi chleb, że nie czuję głodu, że mnie zaopatrujesz ponad miarę. A przede wszystkim dziękuję Ci, że mogę karmić się Twoim Słowem, że nasycasz nim doskonale. Tobie oddaję cześć i chwałę, amen”.