Niebo. (2)

Pięćset lat temu marynarze bali się horyzontu, bo wierzyli, że gdyby pożeglowali za daleko, mogliby spaść z krawędzi ziemi. Dzisiaj takie myślenie wywołuje uśmiech.

Wtedy jednak podchodzono do tego śmiertelnie poważnie; do tego stopnia, że w Cieśninie Gibraltaru wzniesiono pomnik, by uwiecznić ten pogląd. W jej najwęższym punkcie Hiszpanie ustawili wielki kamień, na którym wyryto inskrypcję „Ne plus ultra”, co oznacza „Nic więcej poza”. W 1492 roku Krzysztof Kolumb obalił ich teorię. Odkrycia nowych lądów i nowe perspektywy zmieniły sposób myślenia.

Hiszpania dała temu wyraz, wybijając monety z inskrypcją „Plus ultra” – czyli „Więcej poza”. Masz poczucie, że twój sposób myślenia cię ogranicza? Może żałujesz zmarnowanego czasu w życiu z powodu głupich przekonań i fantazji? Masz wrażenie, że twoje najlepsze lata przeminęły? O nie! Będziesz miał wieczność, by nadrobić stracony czas w uwielbionym ciele, które nie zna ograniczeń. Twoje najwspanialsze chwile ciągle są przed tobą, po drugiej stronie grobu. Tak więc: „Skoro więc razem z Chrystusem zostaliście wzbudzeni, zabiegajcie o to co w górze, gdzie siedzi Chrystus po prawej stronie Boga. Myślcie o tym, co w górze, nie o tym, co na ziemi” (wersety 1—2).

Apostoł Jan był więźniem na maleńkiej wysepce Patmos. W którąkolwiek stronę by poszedł, wszędzie dookoła była woda. Ograniczała go, odcinała i izolowała od tych, których kochał. Kiedy jednak Bóg pokazał mu chwałę nieba, napisał: „nie ma już morza” (Ap 21,1). Koniec z ograniczeniami – w niebie będziesz „nareszcie wolny”.