Perspektywa wieczności

Czy wiesz, jakie jest najlepsze lekarstwo na nawet najtrudniejsze doświadczenia w tym życiu? Perspektywa nieba. Dzisiejsze święto skłania do myślenia o tym, co przed nami. Dokąd zmierzamy? Chciałabym, byśmy skupili się na tym przez kilka kolejnych dni.

Autor David Reagan napisał: „Wydaje się, że są dwa rodzaje ludzi na tym świecie: ci, którzy mają wieczną perspektywę, i ci, którzy zaabsorbowani są teraźniejszością”. Do której grupy się przypiszesz? Czy to, co tu i teraz, tak cię pochłania, że niebo wydaje się bardzo odległe i niepewne? Wyznajesz zasadę, że lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu? Nie widzisz potrzeby odmawiania sobie czegoś, rezygnowania dla większego dobra? To, co podsuwa i co obiecuje świat, wydaje się bardziej atrakcyjne?

Pomyśl, czy warto zaprzepaszczać całą wieczność dla tych kilkudziesięciu lat dogadzania sobie. By mieć więcej, być kimś, coś znaczyć. Ojciec w niebie daje obietnicę każdemu, kto zaufał Jezusowi – a On dotrzymuje obietnic. „Bóg obrał sobie siedzibę wśród ludzi i zamieszka z nimi, a oni będą Jego ludem. Sam Bóg będzie przebywał z nimi. Otrze z ich oczu wszelką łzę i już nie będzie więcej śmierci ani smutku czy płaczu, ani bólu. Wszystko to przeminęło raz na zawsze” (Ap 21,3-4).  

On cię kocha, i będzie kochał. Pomyśl o Ojcu wszelkiego dobra i światła. To w tej pełnej miłości i życzliwości atmosferze będziesz przeżywać swoje prawdziwe życie, do którego On cię stworzył. Gdybyśmy tylko myśleli więcej o życiu w świetle wieczności, bylibyśmy o wiele radośniejszymi i bardziej oddanymi Bogu ludźmi – ludźmi nadziei, prawda?
Jeśli cierpisz, przeżywasz stratę, myśl o wieczności! Mamy obietnicę, że w obecności Boga nasza radość przewyższy wszystko, cokolwiek utraciliśmy tu na ziemi.

„Ojcze, dziękuję Ci za obietnicę życia wiecznego, w którym wszystko będzie o niebo lepsze od tego, co tutaj wydaje nam się wspaniałe. Podnoś nasze oczy i nie pozwól o tym zapomnieć w wirze codziennych spraw, smutku czy żalu po stracie”.
Posłuchaj: „Bliżej niż myślisz” Gabi Gąsior „Niebo”