Prawdziwsza rzeczywistość

Kiedy mówisz, że wierzysz, co to dla ciebie oznacza? Jak to definiujesz?

W biblijnym rozumieniu wiara staje się prawdziwa dopiero wtedy, gdy tak jak wierzymy, tak też żyjemy. Ale czy życie wiarą jest możliwe? To wydaje się tak nienaturalne dla ludzkiej natury. Wolimy być niezależni, samowystarczalni, lubimy kontrolować sytuację. Wolimy myśleć, że to, co namacalne, naukowe, racjonalne, jest bardziej prawdziwe od tego, co nienamacalne, niedające się wytłumaczyć i według nas nierealne.

Tak, masz rację, po ludzku to niemożliwe – potrzebujemy Bożej łaski. Bożej mocy, która potrafi zdjąć z naszych oczu zasłonę, byśmy mogli zobaczyć Bożą rzeczywistość – znacznie prawdziwszą niż to, co oglądamy swoimi fizycznymi oczyma. Bo jak mówi Słowo Boże: „w wierze, a nie w oglądaniu pielgrzymujemy” (2 Kor 5,7).  Zobacz Boga takim, jaki naprawdę jest – i gorliwie Go szukaj. Szukaj Jego twarzy, wsłuchuj się w Jego głos i coraz lepiej Go poznawaj. 

By i o tobie, Bóg mógł powiedzieć jak o Mojżeszu, który został wymieniony na liście bohaterów wiary: „Trzymał się Niewidzialnego tak, jakby Go widział” (Hbr 11,27).  

Czy zatem taka wiara jest możliwa, mimo że to wbrew naszej naturze? Tak! I wiesz co, jest nawet powiedziane, że nawet gdyby była jak ziarnko gorczycy, czyli maleńka, możesz z nią góry przenosić. Jakie góry piętrzą się przed tobą dzisiaj? Brakuje ci na czynsz? Na rachunki? Spadła na ciebie przerażająca diagnoza? Twoje dziecko postanowiło żyć po swojemu? Odrzuciło Boga? Cokolwiek to jest, nazwij to… nie będzie zbyt wielkie dla Boga. Zaufaj Mu, a On wszystko dobrze uczyni. 

„Drogi Boże, otwórz moje oczy – chcę Cię widzieć lepiej, widzieć Twoją rzeczywistość, to, że jesteś tuż obok z całą swoją wielką mocą i miłością, i dobrocią. Ucz mnie trzymać się Ciebie. Amen”.