Przebacz rodzicom (2)

Gdy zrozumiesz, że rodzice nie zawsze są w stanie dać swoim dzieciom to, czego sami nie otrzymali, czyli miłości, troski, akceptacji i fizycznej bliskości, wtedy łatwiej ci będzie im przebaczyć.

Autorka Stormie Omartian napisała: „Czasami to, czego rodzic nie zrobił, może boleć tak samo jak to, co zrobił agresywny rodzic. Pasywność rodzica czy jego brak chęci do działania i ratowania dziecka może być jak zdrada. Brak przebaczenia wobec niezaangażowanego rodzica jest o wiele trudniejszy do rozpoznania, ale bardziej powszechny, niż nam się wydaje. Poproś Boga, aby pokazał ci nieprzebaczenie wobec rodzica, który ci nie pomagał. Jeśli ono jest w tobie, musisz szczerze uporać się ze swoimi emocjami… Nie możemy cofnąć czasu i sprawić, żeby ktoś się o nas troszczył i się nami opiekował, nie możemy wymagać tego od współmałżonka czy przyjaciela, bo oni nie są w stanie tego zrobić.

To [musi] przyjść od Ojca w niebie… Pierwszy krok to przyjąć [Jego] przebaczenie i pozwolić, aby ta rzeczywistość dogłębnie nas przeniknęła. Gdy zdamy sobie sprawę, jak wiele Bóg nam przebaczył, zrozumiemy, że… nie mamy prawa osądzać innych. Otrzymując przebaczenie i wolność od wszystkiego, co zrobiliśmy, przyjmujemy niesamowity dar. Jak moglibyśmy nie być posłuszni Bogu, gdy prosi nas, abyśmy przebaczali innym? To działa w dwie strony. Bóg ci przebacza, a ty przebaczasz innym… Opieramy swoje decyzje nie na uczuciach, ale na tym, co jest słuszne”. Jezus powiedział: „Przestańcie też osądzać, a na pewno nie zostaniecie osądzeni (…) odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone” (Łk 6,37).

Gdy wybierasz przebaczenie i nie pozwalasz, aby czyjś grzech decydował o twoich emocjach, wtedy robisz to, co wyzwala cię do życia w pokoju.