Pułapka myślenia cz. 2

Pewnie były u ciebie w szkole zajęcia z logiki? Miały one nauczyć prawidłowego myślenia, opartego o związki przyczynowo-skutkowe i prawa rządzące zdarzeniami. Jedno wynika z drugiego i rodzi swoje następstwa. A jednak tak trudno nam to przyswoić, prawda? Dzisiaj chciałbym wrócić do wersetu, który wczoraj czytaliśmy: „Idź precz, szatanie! Jesteś dla mnie groźną pułapką. Rozumujesz po ludzku, a nie po Bożemu” (Mt 16,23). 

Piotr chwilę wcześniej z natchnienia Ducha Bożego wypowiedział prorocze słowa: „Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego” (Mt 16,16). Teraz jednak postanowił napomnieć Jezusa i wyrazić swoją perspektywę. Objawienie, zrozumienie i poznanie, które otrzymał od Boga, zderzyły się z ludzkim pomysłem. Dostrzegasz ten brak ciągłości myślenia? Skoro stał przed Bożym Synem, czy nie powinien z pokorą uznać Jego autorytetu i planu? Piotr jednak dopuścił własne założenia, które miał od początku, nie pozwalając, by objawiona mu prawda przemieniła jego myśli. Jezus nazwał to pułapką myślenia. A w pułapce można utknąć, nie dostrzegając Bożego planu. Jego strategia zaś jest doskonała, mimo że zakładała po drodze krzyż i śmierć. A to w naszym rozumieniu ostateczne rozwiązanie, czyż nie? Dla Boga jednak nie było to przeszkodą. Przeprowadził swój plan, choć kapłani i faryzeusze myśleli, że realizują swój.

Jakim myśleniem przesiąkasz? Ludzkim czy Bożym? Pewne rzeczy muszą się wydarzyć, by mogły zajść inne. Choć dla nas to niewyobrażalne. Jeśli jest przed tobą, jakieś trudne doświadczenie, jakiś krzyż, prawdopodobnie wszystko w tobie woła: „Uciekaj, ratuj się” Może ktoś z twoich bliskich próbuje cię zniechęcić do bycia posłusznym Bogu, odradza i przekonuje, że źle robisz. W takiej chwili musisz zobaczyć, kto tak naprawdę za tym stoi. Kto próbuje cię zniechęcić i odwieść od realizowania Bożego planu w twoim życiu, od bycia posłusznym Jezusowi, od dostrzeżenia w Jezusie Boga? Jezus powiedział: „Kto z mojego powodu zrezygnuje z zabezpieczania sobie komfortu tego życia, uratuje swą duszę” (Mt 16,25).  

„Panie, tak łatwo mi wpaść w utarte tory myślenia, oczekiwań, założeń, które mogą być dla mnie pułapką. Ustrzeż mnie przed tym. Wypełnij swoim Duchem i pokojem, który będzie stał na straży i kierował moje myśli ku Tobie. Dawaj mi poznanie Twoich cudownych spraw. Amen”.