Straciłeś motywację?

Lubisz zbierać grzyby? Ja uwielbiam, choć mało mam okazji. Wyobraź sobie, że idziesz na grzyby – zabierasz koszyk, nożyk, odpowiednie ubranie. Wchodzisz do lasu i niemal od razu pod młodymi świerczkami odkrywasz całą kolonię prawdziwków. Zbierasz je wszystkie. Po chwili dostrzegasz jeszcze kilkanaście młodych grzybków, świetnych do marynaty. Wkładasz je do koszyka i… postanawiasz wracać do domu. Uznajesz, że wystarczy ci na dzisiejszą zupę grzybową – więcej nie potrzebujesz. Byłoby to dość nieracjonalne działanie, prawda? Zwłaszcza kiedy najwyraźniej nastąpił wysyp i w zasięgu ręki czekają na ciebie piękne, zdrowe, szlachetne okazy. Ty jednak nie masz już motywacji do zbierania.

Czy nie tak często bywa z nami w sprawach duchowych? Zadowalamy się tym, że już jesteśmy zbawieni, że poznaliśmy nieco Boga, że widzieliśmy nawet cuda w życiu i właściwie nie potrzebujemy więcej. Osiadamy na laurach i przez jakiś czas czerpiemy z tego, co mamy. Jedyne, czego byśmy sobie życzyli, to by nie przyszły na nas problemy i cierpienie i by Bóg nadal zaspokajał nasze potrzeby. Zamiast Niego szukamy religijnych doświadczeń. Tak może być w każdej dziedzinie życia, np. w małżeństwie, kiedy uznajemy, że właściwie to nie jest źle, mamy, co mamy – i nie dążymy do tego, by było lepiej. A Bóg zachęca nas do ciągłych poszukiwań, do pełniejszego poznania Go, do odkrywania kolejnych pokładów Jego miłości, Jego bogactwa, które nam obiecał w swoim Synu.

Moją modlitwą jest, byśmy mogli doświadczać nowych rzeczy od Pana, tak jak prosił o to apostoł Paweł:

„Prosimy Boga, by pomógł wam w pełni zrozumieć swą wolę i dał rozeznanie w sprawach duchowych, ażeby wasze życie podobało się Panu (…) abyście mogli coraz lepiej poznawać Boga. Modlimy się też, abyście napełnieni Jego potężną i chwalebną mocą, podążali naprzód bez względu na okoliczności, zawsze rozradowani w Panu i wdzięczni Ojcu, który uzdolnił nas do korzystania z tych wszystkich wspaniałości, które są udziałem żyjących w królestwie światła” (Kol 1,9-12).