Twoje nowe imię

Co myślisz o sobie? Jakich słów czasem używasz wobec siebie? Może takich: „Jestem zły”, Jestem nic nie wart”, „Jestem beznadziejny”, „Znowu mi się nie udało”, „Nigdy nie będę dla niego dość dobry”…

Tak, wstyd potrafi zatrzasnąć nas w więzieniu, skuć niewidzialnymi łańcuchami. Może przejąć kontrolę nad naszymi reakcjami, emocjami. Bywa niezwykle destrukcyjny, bo działa podstępnie. Nie musisz w nim tkwić i pozwalać twoim niedoskonałościom, lękom, niespełnionym oczekiwaniom, porażkom, grzechom przeszłości definiować, kim jesteś. Jezus chce dać ci nowe imię, kiedy do Niego przyjdziesz, nową naturę, chce adoptować cię jako swoje dziecko, dziecko Króla królów. On ci wszystko wybaczy i pomoże odpuścić też samemu sobie. „Zwycięzcy dam nieco z manny ukrytej i kamyk dam mu biały, a na kamyku tym wypisane nowe imię, którego nikt nie zna, jak tylko ten, który je otrzymuje” (Ap 2,17).  

Możesz modlić się dzisiaj słowami tej modlitwy, której autorką jest K.J. Ramsey:

Drogi Jezu, Synu Boga Żywego,
Ty, który nadałeś Szymonowi lepsze imię
niż wstyd, który się pojawił, gdy wyparł się Ciebie,
stojąc w ciemności, grzejąc się przy ogniu –
powiedz mi, kim jestem.
Namaść mnie imieniem,
którego się nie wyprę
nawet w moją najgorszą noc.
Bo gdy woła mnie Twój Głos,
upewniasz mnie na nowo w miłości tak silnej,
że żadne zranienie ani wstyd
nie odbierze mi miejsca
w Twojej wspólnocie świętych,
Kościele, którego bram
nawet piekło nie pokona.
Amen.