W pośpiechu nie dostrzegamy piękna

Pewnie słyszałeś o eksperymencie przeprowadzonym na stacji metra w Nowym Yorku.
W godzinach szczytu, kiedy na stacji było najwięcej osób, nagle rozległa się muzyka klasyczna, wykonywana na skrzypcach przez słynnego muzyka. Joshua Bell grał przez 45 minut na instrumencie wartym ponad 3,5 miliona dolarów. Jak myślisz, ile osób przystanęło, by go posłuchać? Na około 1100 przechodniów tylko 6 osób zatrzymało się na krótką chwilę. W sumie zarobił 32 dolary. Dwa dni wcześniej na jego koncert wyprzedane zostały wszystkie bilety, z których najtańszy kosztował 100 dolarów. 

Obok czego przebiegasz? Czy masz świadomość, ilu pięknych, wartościowych rzeczy, ludzi, talentów, Bożych cudów nie dostrzegasz, bo nie domagają się głośno uwagi, nie są wystarczająco pilne lub umieszczone w kontekście, w którym ich oczekujesz? Zbyt często działamy na automatycznym pilocie, dlatego czasem warto go wyłączyć.

Mam dla ciebie wyzwanie. Zrób dzisiaj coś inaczej. Wybierz inną drogę do pracy, do szkoły. Przejdź się zamiast podjeżdżać pod same drzwi i zwróć większą uwagę na to, co dokoła ciebie. Trenuj uważność. Zauważ śpiew ptaków, znajomego na ulicy, mały kwiatek wystający gdzieś pomiędzy płytami chodnika, Bożą odpowiedź na swoją modlitwę… Przez tydzień wieczorami rób podsumowanie wszystkiego, co nowego odkryjesz danego dnia. Pomyśl, jak wielki byłby zastrzyk energii na cały dzień po porannym przystanięciu i zachwyceniu się piękną muzyką. Choćby przez parę minut.

„Niebiosa opowiadają chwałę Boga, a firmament głosi dzieło rąk Jego” (Ps 19,2).   

„Drogi Panie, Ty wszystko pięknie uczyniłeś dla naszej radości. Cały wszechświat jest niesamowity. W tym człowiek, którego tak cudownie ukształtowałeś. Chcę się tym cieszyć, dostrzegać to, doceniać i umieć podziwiać. Otwieraj dzisiaj moje oczy na to, co piękne wokoło mnie, Panie”.