Kochać do końca

Przeczytałam niedawno przepiękny werset z 13 rozdziału Ewangelii Jana: „Jezus (…) umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, umiłował ich aż do końca” (J 13,1). Do swojego końca, kiedy nie zawahał się, by wypełnić wszystko, co było potrzebne dla twojego ratunku, dla twojego zbawienia.

To wspaniała obietnica dla ciebie i dla mnie. Jeśli On stał się twoim Panem, możesz mieć pewność, że nie przestanie cię kochać aż do końca twojej wędrówki tu na ziemi. W dynamicznym tłumaczeniu tego wersetu jest to pięknie oddane: „Jezus (…) chciał bowiem, aby ci, których na tym świecie umiłował, mieli pewność, że umiłował ich w sposób pełny, to znaczy całkowicie i bez reszty”. Jego miłość, nie pozostawia cię w twojej bezsilności, z twoimi słabościami, strachem, a nawet nieczystym sumieniem. Jego miłość wybacza, tak że znowu możesz spać spokojnie. Jego miłość okazuje cierpliwość, dając kolejną szansę. Choć nie wiesz, która będzie tą ostatnią. Dopóki jednak żyjesz, Jego łaska otwiera przed tobą nowe możliwości. Skorzystaj z niej.

Czujesz, że masz na sobie za dużo brudu, by być kochanym? Jak ktoś powiedział: „Smród naszych stóp unosi się aż do nieba, ale niebo schodzi do nas, by nas obmyć i uczynić czystymi”. Ta miłość ma też przemieniać naszą naturę z egoistycznej na gotową do służby. Bo tak kochał Jezus – służył, nie oczekując niczego w zamian. Kochał nie tylko tych, którzy Go dobrze traktowali, ale i tych, którzy Go zawiedli czy zdradzili. Na krzyżu modlił się: 

„Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23,34). Czy dzisiaj, jest coś, co chcesz komuś wybaczyć? Pomimo że zranienie nadal boli?

„Panie Jezu, dziękuję, że Twoja miłość pokonała moją złość i niewdzięczne serce. Chcę dzisiaj wybaczyć (powiedz komu i co). Pomóż mi w tym. Dziękuję, że obiecałeś mnie kochać i być ze mną aż do końca, a potem przez całą wieczność. Kocham Cię, Panie, amen”.