Zaczęło się od katastrofy…

Czy wiesz, jak odkryto jedwab? Chińskie podanie głosi, że stało się to w ogrodzie cesarza Huang Di, żyjącego w latach 2698–2598 p.n.e. Według legendy poprosił on swą żonę Xi Lingshi, by sprawdziła, jaki szkodnik niszczy drzewa morwowe. Cesarzowa zauważyła, że są to białe larwy, które przędą błyszczące kokony. Przypadkowo jeden kokon wpadł jej do wrzątku. Wtedy okazało się, że można wyciągnąć z niego delikatną nić, którą Xi Lingshi zawinęła na szpulkę. W ten sposób, jak głosi legenda, odkryła tajemnicę produkcji drogocennego jedwabiu – towaru niezwykle poszukiwanego i cennego na całym świecie. A wszystko zaczęło się od katastrofy w cesarskim ogrodzie.

Jesteś teraz, w środku takiej katastrofy? Wszystko się wali i sypie, a ty nie widzisz sensu i celu tego, co się dzieje? Może to choroba niszczy twoje zdrowie lub kogoś z bliskich, może sypie się twoje małżeństwo, może relacje z dziećmi są coraz gorsze, a ty nie wiesz, jak do nich dotrzeć? Ogród twojego życia wydaje się leżeć w gruzach, a ty czujesz bezradność? Nawet nie wiesz, od czego zacząć, aby wszystko naprawić? Nie potrafisz sobie wyobrazić, że z tego, co wydaje się ruiną, może wyniknąć niezwykłe piękno i błogosławieństwo?
Bożą specjalnością są wspaniałe zakończenia sytuacji bez wyjścia. On nie zmarnuje ani jednego trudnego doświadczenia. Wszystko przemieni dla twojego dobra i swojej chwały. Przeczytaj te słowa z 1 Listu Piotra:

„Dlatego radujcie się, chociaż tu na ziemi doświadczacie różnego rodzaju smutków, cierpień i przygnębienia z powodu wielorakich doświadczeń, jakie was spotykają! Przychodzą one po to, aby wasza postawa zaufania do Boga została zweryfikowana niczym złoto, którego najwyższą próbę osiąga się przez oczyszczenie w ogniu. Chodzi bowiem o to, by okazało się, czy wasza wiara będzie mieć prawdziwą wartość i czy zasłuży sobie na pochwałę, szacunek i uznanie w Dniu Objawienia się Jezusa Chrystusa” (1 P 1,6-7).  

On obiecuje ci, że trudy i uciążliwości tego życia odwróci na dobre. On ratuje, On zbawia, On jest twoją ucieczką w utrapieniu (zobacz: Ps 46).  

„Panie, przynoszę Ci wszystkie kawałki mojego złamanego serca, wszystkie porażki, cierpienie i ból, które Ty widzisz, moje niespełnione marzenia. Proszę, uczyń z nich coś pięknego, użyj tego dla swojej chwały. W imieniu Jezusa, amen”. 

Przynieś Mu to wszystko, a On z tego, co trudne, utka coś pięknego.