Zawsze rób to, co słuszne

Kiedy świadomie robisz źle, doświadczasz niepokoju, stresu i niepewności: „Nie zaznają pokoju”, mówi Pan „do bezbożnych” (Iz 48,22). Za każdym razem, gdy wybierasz plan działania niezgodny z tym, co uważasz za słuszne, tracisz spokój ducha. Na przykład ktoś może przyjąć pracę lub obowiązek, który zmusza go do zrobienia czegoś sprzecznego z jego duchowymi przekonaniami, czegoś, co narusza spokój jego sumienia. Wiele osób stanęło w obliczu dylematu sprzeniewierzenia się swoim wartościom, aby uzyskać awans lub osiągnąć jakieś inne korzyści. W tamtym czasie wydawało im się, że jest to jedyna opcja. „Bywa, że jakaś droga wydaje się prosta, lecz u swego kresu okazuje się drogą do zguby” (Prz 16,25). To właśnie wtedy niezbędny jest silny fundament duchowy.

Potrzeba ci wiary i odwagi, aby pozwolić, by twoje przekonania kierowały twoim zachowaniem i wyborami. To Bóg jest ostatecznie odpowiedzialny za twój postęp i awans. Jego Słowo mówi: „Bo nie ze wschodu ani z zachodu, ani z pustyni, ani z gór przychodzi wywyższenie – lecz jedynie Bóg jest sędzią! Tego zniża, tamtego podnosi” (Ps 75,7-9). Nie myśl, że możesz zrobić coś dobrego o własnych siłach. Czasami pokusa manipulacji lub kłamstwa, aby rozwijać swoją karierę, jest po prostu zbyt duża, by ją przezwyciężyć. To właśnie wtedy musisz czerpać z Bożej siły. Dawid powiedział: „Pan zabezpieczeniem mego życia, więc przed kim mam drżeć?” (Ps 27,1).

Modlitwa: „Ojcze, proszę, zachowaj mnie od uległości pokusie i wybaw mnie od złego. Pomóż mi czynić to, co słuszne”.