Boże Słowo jako comfort food!

Kontynuujemy miniserię na temat Psalmu 1 i mam nadzieję, że daje ci to radość!:)

Czytamy: „O, jak szczęśliwy jest ten, kto nie idzie za radą bezbożnych, nie stoi na drodze grzeszników ani nie zasiada w gronie szyderców, lecz ma upodobanie w zakonie Pana, i zakon jego rozważa dniem i nocą” (Psalm 1,1-2).  

Powiesz, czy to możliwe?  Rozważanie Jego Słowa dniem i nocą? Czy to nie jest trochę nużące? Absolutnie nie! Znasz takie pojęcie jak „comfort food”? czyli jedzenie poprawiające nastrój, dające poczucie bezpieczeństwa, jak np. zupa pomidorowa, gorąca czekolada, naleśniki? Te wersety mówią, że psalmista znalazł rozkosz w prawie Pana. Inaczej mówiąc, dobrze robiło to jego duszy, dawało mu radość i poczucie spełnienia.

A zatem, co to znaczy rozważać Słowo? To czytanie tekstu, a potem wracanie do niego nawet kilka razy z modlitwą o otwarcie oczu. Karmienie się Słowem, przypomina trochę proces przeżuwania pokarmu. Czy wiesz, że krowi żołądek jest podzielony aż na 4 komory, by cały proces trawienia mógł przebiec prawidłowo? W żwaczu, pokarm ulega fermentacji, w czepcu zostaje rozdrobniony, a niestrawione części zostają zwrócone do żwacza. Księgi wchłaniają już to co zostało częściowo strawione, a kwasy trawienne w trawieńcu kończą rozkład pokarmu. Podobnie mamy „przeżuwać” Słowo, przez wiele godzin, dni a czasem i tygodni. Aż w pewnej chwili rozjaśni nam konkretną sytuację w życiu i będzie skutecznie w nas działać.

To jest Boże rhema, czyli Słowo skierowane konkretnie do ciebie: „Wykład Twoich słów oświeca, uczy prostych ludzi rozsądku” (Ps 119,130).  Jego Słowo jest żywe i to jest niezwykłe (zobacz: Hbr 4,12).  

„Panie, dziękuję za Twoje Słowo, które daje mi radość, które mnie prowadzi. Chcę rozważać je każdego dnia, w każdej chwili. Nie chcę, by ominęły mnie te wszystkie skarby, jakie masz dla mnie w Biblii! Modlę się, by to Słowo zmieniało mnie, wykonało pracę we mnie, tak bym każdego dnia mógł stawać się bardziej podobny do Ciebie!”

Boże Słowo jest lampą dla naszych nóg i światłem na naszej drodze, o czym śpiewają w przepięknej pieśni Amy Grant i Michael W. Smith