Nie konkuruj i nie porównuj się

Nigdzie w Piśmie Świętym Kościół nie jest przedstawiany jako demokracja. Z pewnością każdy człowiek zasługuje na równe traktowanie jeśli chodzi o życzliwość, miłość i szacunek, jednak podobnie jak różne są zadania otrzymane przez każdego z nas od Boga, tak różne są nasze dary. „Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie jak chce” (w. 11). Zwróć szczególną uwagę na słowa: „rozdzielając jak chce”. Jako rodzic chcesz, aby każde z twoich dzieci odniosło sukces w życiu. Masz jednak świadomość, że tak jak różne są ich indywidualne talenty, tak różna będzie ich życiowa droga, dlatego błędem jest konkurowanie lub porównywanie się. W Biblii czytamy:

„Bóg poświadczał je [przesłanie]... darami Ducha Świętego według swojej woli” (Hbr 2,4).
Nie kwestionuj i nie próbuj odgadnąć zamiarów Boga. On wie, co robi i nigdy nie popełnia błędów. Spośród dwunastu uczniów Jezus wybrał trzech, którzy tworzyli najbliższe Mu grono. Na Górę Przemienienia zabrał Piotra, Jakuba i Jana, a pozostałych wysłał do miasta, do pracy. Nie czuł się zobowiązany do zabrania wszystkich tylko dlatego, by nikt nie czuł się urażony. Czy to oznacza, że On kocha kogoś bardziej? Nie, przeżycie, które tego dnia mieli na szczycie góry Piotr, Jakub i Jan stanowiło część ich przygotowania do zadania, do którego powołał ich Jezus. Płynie z tego lekcja. Musisz wznieść się ponad opinie innych. Bóg stworzył cię w specjalnym celu: On ma dla ciebie zadanie, którego nikt inny nie wykona tak dobrze jak ty.

Kiedy wiesz, że coś jest dla ciebie dobre, zrób to i zaufaj Bogu, że uwiarygodni cię w oczach innych.