Odpowiedzialność lidera (2)

Dawid był na fali. Wygrywał bitwę za bitwą. Miał dotyk Midasa – wszystko, czego dotknął, zamieniało się w złoto!

Sukces może jednak uderzyć do głowy, a Dawid nie był wyjątkiem. Zaczął się zastanawiać: „Jak silni jesteśmy?”. Wtedy właśnie zarządził spis ludności i odkrył, że ma „milion sto tysięcy mężczyzn zdolnych do walki” (1Krn 21,5). To wielka pokusa, by pomyśleć: „Mając tak wielką armię i tyle zwycięstw na koncie, czy muszę prosić o pomoc Boga lub pytać Go o Jego plan?”. Wtedy wkroczył Bóg i osądził Dawida, a siedemdziesiąt tysięcy Izraelitów niepotrzebnie zginęło (zob. w. 14).

Oto kolejny aspekt przywództwa, którego musisz być świadomy: Twoje błędy mogą skrzywdzić innych. Nie jesteś odpowiedzialny tylko przed znajdującymi się nad tobą, ale też przed tymi, którymi zarządzasz. W końcu jeśli twoje dobre decyzje mogą błogosławić i prowadzić ludzi, to tak samo te złe mogą im zaszkodzić. „Dawid rzekł do Boga: «Czy to nie ja kazałem policzyć lud? To ja jestem tym, który zgrzeszył i popełnił tę wielką niegodziwość (…) Niech twoja ręka dotknie mnie i dom mojego ojca, ale na twój lud niechaj nie spada ta klęska” (w. 17). Bóg łaskawie odpowiedział na modlitwę Dawida i odstąpił od kary.

Potrzebujesz zatem Bożego przewodnictwa – dla swojego dobra i dla dobra otaczających cię ludzi – oraz łaski, byś potrafił uznać własną odpowiedzialność, kiedy zawiedziesz. Nie próbuj ukrywać swoich niepowodzeń, obwiniać innych ani uciekać przed Bogiem. Uznaj je, rozwijaj się przez nie i stań się mądrzejszy.