Perspektywa, dzięki której dzieją się cuda!

Czy masz poczucie, że nie spełniasz Bożych oczekiwań? Że stale zawodzisz, jeśli chodzi o życie zgodne z tym w co wierzysz? Może myślisz, że powinieneś bardziej się starać, więcej chodzić do kościoła, więcej się modlić, więcej tego i tamtego... Zaczynasz myśleć, że coś jest nie tak z twoim chrześcijaństwem, z twoją wiarą, skoro nie ma w niej mocy?

C.S.Lewis pisze w Chrześcijaństwie Po Prostu, że: „Najważniejsze czego się dowiadujemy praktykując cnoty chrześcijańskie jest to, że upadamy”. 

I wiesz, co? Właśnie temu służy chrześcijaństwo – by rozbić nasze dobre wyobrażenie o sobie, o tym, że mamy siłę, że potrafimy kontrolować swoje życie! Bo nie potrafimy! Tak naprawdę, wszystko co masz, co możesz zrobić, nawet to czy potrafisz z wiarą odpowiedzieć na jakiś kryzys w swoim życiu, jest darem od Boga. Jego wielką łaską. Kiedy myślisz, że musisz się bardziej starać, tak naprawdę potrzebujesz więcej Boga – więcej bliskiej z Nim relacji. Kiedy po prostu złożysz w Nim całą ufność i powiesz: „Boże Ty to zrób, ja nie potrafię”.

Czy w takim razie nie masz nic do zrobienia? Apostoł Paweł pisze: „Z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje sprawujecie” – czyli pracujesz tak jakby wszystko zależało od ciebie, ale posłuchaj co mówi dalsza część tego wersetu: „... Bo Bóg sprawia w was chcenie i wykonanie” (Flp 2,12). Niesamowite słowa! Św. Augustyn powiedział: „Pracuj tak, jakby wszystko zależało od ciebie, ale ufaj tak, jakby wszystko zależało od Boga”. Czy może być lepszy przepis na zaufanie! Tylko dzięki takiej perspektywie dzieją się rzeczy niemożliwe. 

Co dzisiaj chciałbyś oddać w Jego ręce? By to On się mógł tym zająć?