Powołani do zwyciężania (2)

Pewien kaznodzieja zachęca: „Psychoanalityk Alfred Adler przeprowadził fascynujące badania, które spopularyzowały teorię kompensacji. Badał studentów sztuki i odkrył, że siedemdziesiąt procent z nich miało wady wzroku. Znalazł ślady zwyrodnienia w uszach wielkich kompozytorów, takich jak Mozart i Beethoven. Przytoczył również liczne przykłady innych osób, które ostatecznie odniosły sukces właśnie w obszarze swoich największych słabości. Adler wierzył, że wady wrodzone, bieda, choroby i negatywne okoliczności często stają się trampoliną do sukcesu…

Bóg chce przemienić twoje trudności w służbę dla Niego. Ludzie przechodzą przez bolesny rozwód, śmierć dziecka czy wyniszczające uzależnienie, ale Bóg pomaga im wydostać się z otchłani, aby mogli pomagać innym w podobnych sytuacjach. Jednym z najbardziej paraliżujących błędów, jakie popełniamy, jest myślenie, że nasze problemy dyskwalifikują nas z bycia używanymi przez Boga. Nikt nie zaprasza tragedii do swojego życia, ale nasze największe dary i pasje często rodzą się z naszych najgłębszych tragedii i porażek. Próby, przez które przechodzimy, pomagają nam odkryć na nowo nasz życiowy cel”.

Problemy, z których Bóg cię wyciągnął, stają się fundamentem, na którym możesz stanąć i służyć innym. „Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy, który pociesza nas we wszelkich utrapieniach, abyśmy i my mogli pocieszać tych, którzy są w jakiejkolwiek udręce, tą pociechą, którą sami otrzymujemy od Boga” (2Kor 1,3-4).