Przeprosiny, które działają

Szczere przeprosiny mogą pomóc uzdrowić i odnowić napiętą lub zerwaną relację. Ale jak pisze dr Gary Chapman, na tym się nie kończy. Zwróć uwagę na następujące kwestie:

(1) Powiedzenie „przepraszam” nie wystarczy! To dobry i niezbędny początek, ale nie tak powinno się to zakończyć. Na przykład: „Przykro mi, że tak to odebrałeś” – to nie są przeprosiny. To ukryty atak! Musisz konkretnie wyznać, czego żałujesz. „Bardzo mi przykro, że to, co powiedziałem, uraziło cię” – to jest przyznanie własnej winy, a jednocześnie okazanie zrozumienia i potwierdzenie uczuć zranionej osoby.

(2) Weź pełną odpowiedzialność za swoje zachowanie. Bez tego nie ma uzdrowienia i pojednania. „Popełniłem błąd, rozmawiając z tobą w ten sposób” – taka forma jest szczera, pokorna, konkretna i odpowiedzialna. Pomaga osobie poszkodowanej uznać twoje przeprosiny za szczere. Szczerość zmniejsza złość, zachęca do zaufania oraz zaakceptowania twoich słów.

(3) Zaproponuj zadośćuczynienie, jeśli to możliwe. Zapytaj: „Czy mogę coś zrobić, żeby naprawić sytuację?”. Gdy wyrażasz chęć zrobienia wszystkiego, co w twojej mocy, by naprawić szkodę, okazujesz, że twoje przeprosimy płyną z głębi serca. Jakub ujmuje to w ten sposób: „Przyznawajcie się przed sobą nawzajem do błędów i módlcie się jedni za drugich, abyście doznawali uzdrowienia”.

(4) Proś o przebaczenie – nie bierz tego za pewnik. „Czy wybaczysz mi to, co zrobiłem?” Musisz to powiedzieć, a druga osoba musi to usłyszeć, zanim zacznie się proces uleczenia i odbudowy. Kiedy prosisz o przebaczenie i zostaje ono udzielone, oznacza to, że razem się co do tego zgodziliście. Podejmujecie obopólne zobowiązanie, by wyjść poza zranienie i pracować w kierunku zdrowszej relacji.