Ślady Boga

Psalmista napisał: „Twoja droga wiodła przez (…) potężne wody, choć nie było widać Twoich śladów” (Ps 77,20). Kiedy nie widzisz „śladów” Boga, On zaprasza cię, byś kroczył wiarą, a nie widzeniem (zob. 2 Kor 5,7).

Joni Eareckson Tada napisała: „Za kilka miesięcy minie rocznica, która jest bolesną opowieścią o stracie i niezrównanym świadectwem Bożej wierności (…) Od 47 lat poruszam się na wózku inwalidzkim (…) to ledwie ułamek sekundy w historii i nic w porównaniu z wiecznością. Ale dla cielesnego, ziemskiego człowieka 47 lat to bardzo długo. Każdy, kto cierpi (…) [pragnie] zapewnienia, że jakoś, w jakiś sposób wszystko się ułoży. Chcemy wiedzieć, że Bóg jest w centrum naszego cierpienia.

W 8 rozdziale Listu do Rzymian mam takie zapewnienie: »Wiemy, że Bóg współdziała we wszystkim dla dobra tych, którzy Go miłują, którzy są powołani według Jego zamiaru« (Rz 8,28). (…) [Bóg] tak doskonale panuje nad światem, że wszystko, co dotyka naszego życia (…) działa w taki sposób, by służyło naszemu dobru. To prawda – czy zmagamy się z rakiem, rozbitymi relacjami, utratą pracy, bankructwem (…) czy nawet złamanym kręgosłupem w wieku 17 lat. Mocna nadzieja wierzącego nie polega na tym, że uniknie »złych rzeczy«, ale że Bóg przekształci trudności w narzędzie swego miłosierdzia, by uczynić dobro… Słowo z Rz 8,29 pokazuje, że [nasze] cierpienia są małe i krótkotrwałe (…) w porównaniu z wagą chwały, jaka nas oczekuje w niebie.

Dlatego znieś jeszcze przez chwilę ból, żal i trudności. Poszerzają one zdolność twojej duszy do radości, uwielbienia i służby w niebie”.