Tracisz perspektywę?

Kilka dni temu jedna z moich przyjaciółek powiedziała: „Czy nie wydaje ci się, że w życiu wierzących jest jakoś więcej problemów, trudnych doświadczeń, chorób?”. Rzeczywiście, przyglądając się sytuacji znajomych chrześcijan, zauważyłam, że wielu z nich przechodzi przez trudne doświadczenia, związane zwłaszcza ze zdrowiem najbliższych. Wydaje się zaś, że ludzie, którzy nie przejmują się Bogiem, wiodą życie bardziej beztroskie.

Asaph, autor psalmów, lewita uwielbiający Boga w świątyni, poczynił podobne obserwacje. Co więcej, zaczął zazdrościć im ich pomyślności, ich zadbanego ciała, sprytu w zdobywaniu bogactwa, umiejętności wywijania się z każdej sytuacji, bagatelizowania wszystkiego. W tym niezwykłym psalmie Asaph wyznaje, że prawie stracił wiarę, kiedy zgubił perspektywę wieczności. Kiedy odwrócił swoje oczy od Pana i zwrócił na niewiernych, zaczął mieć wątpliwości: „Czy moje oddanie Bogu jest tego warte?”. Stracił odpowiedni punkt widzenia i pogrążył się w użalaniu się nad sobą. Brzmi znajomo?  

Psalmista napisał: „Gdybym jednak zaczął myśleć tak jak oni, to bym Ciebie zdradził, nie był dzieckiem Twoim (…) Lecz Ty, Boże, w końcu dałeś mi poznanie, gdy na nich spojrzałem z Twojej perspektywy i ujrzałem koniec, który na nich czeka” (Ps 73,15.17).    

Tak, zagrożeniem dla wiary jest brak perspektywy. Brak celu. Bóg jednak stoi blisko ciebie, i będzie twoim wsparciem w chwilach kryzysu. Podtrzyma cię, doda siły i pokaże, jak na nowo odzyskać wieczną nadzieję. Nadzieję, która nie przeminie, nie jest ulotna ani głupia. Która przetrwa wszystko do końca!

Razem z Asaphem wyznaj:
„Jakże byłem głupi i jak nierozumny (…) Lecz Ty mnie podtrzymałeś swoją pomocną ręką, dlatego nadal, Panie, do Ciebie należę. Więc prowadź mnie przez życie według swojej woli, na koniec przyjmij do swej wiecznej chwały. Któż bowiem poza Tobą niebiosa mi otworzy? Kiedy jesteś przy mnie, nie cieszy mnie ziemia. Choćby moje serce i ciało zamierały, Ty, Boże, będziesz zawsze duszy mej opoką (…) Lecz moim szczęściem być blisko Boga. Pokładam w Panu, w Bogu nadzieję moją, aby opowiadać o wszystkich dziełach twoich” (Ps 73,22-28).  

  Posłuchaj: „Zwróć swój wzrok na Jezusa!” Mate.O i Michał Król