Uraza grzechem?

Dzień dobry. Od kilku dni mówimy o urazie, trudnej i złożonej emocji, która jeśli nie jest wyczyszczona, z czasem potrafi przejąć kontrolę nad naszym życiem. Może właśnie to twoja sytuacja?

Biblia już na samym początku mówi o tym, jak poważny może to być problem – i zachęca do czujności. Pamiętasz historię Kaina i Abla? Kain rozzłościł się na Boga, bo ten nie przyjął jego ofiary, i na swojego brata Abla, zazdroszcząc mu jego powodzenia. Bóg dał mu wtedy jasne wskazówki, co powinien zrobić ze swoim gniewem: „Czemu się gniewasz i czemu zasępiło się twoje oblicze? Wszak byłoby pogodne, gdybyś czynił dobrze, a jeśli nie będziesz czynił dobrze, u drzwi czyha grzech. Kusi cię, lecz ty masz nad nim panować” (Rdz 4,6-7).  Kain nie zapanował i skończyło się tragicznie. Opanowanie jest owocem Ducha Świętego w tobie, (zobacz Ga 5,22-23).  Zaproś Boga do swojego życia i oprzyj się na Jego działaniu! Możesz na Nim polegać!

Dla Boga gorycz i zgorzknienie nie są obojętne. Nazywa je wprost grzechem.

Dlaczego? Bo ten grzech powoduje, że nie potrafisz chwalić Boga i kochać innych. Przestajesz ufać, że On potrafi się o ciebie zatroszczyć. Co więcej, z czasem zaczynasz nie dostrzegać Bożej łaski! Pojawiają się złe myśli o Bogu, jak: „On mnie nie kocha”, „Nie słyszy moich modlitw” – czy o innych: „Nikt nie rozumie, przez co przechodzę”, „Inni mają lepiej”, „Ja jestem poszkodowany”.

Jezus bardzo uczulał swoich uczniów na to, by zawsze w takiej sytuacji przyjrzeć się najpierw sobie: „A czemu widzisz źdźbło w oku brata swego, a belki w oku swoim nie dostrzegasz?” (Mt 7,3). Trudno ci to przyznać? Proś Boga o pomoc. 
Jeśli będziesz modlić się tą modlitwą z psalmu 139 z pełną otwartością i szczerością przed Bogiem, to Duch Święty z pewnością da ci szerszą perspektywę na problem. Zachęcam cię dzisiaj: przynieś to, co pokazał ci Duch Święty, przed tron Boga i przyjmij z Jego rąk oczyszczenie:

„Obmyj mnie zupełnie z winy mojej i oczyść z grzechu mego! (…) Pokrop mnie hizopem, a będę oczyszczony; obmyj mnie, a ponad śnieg bielszy się stanę. Daj, bym usłyszał radość i wesele, niech się rozradują kości, które skruszyłeś!” (Ps 51,4-10).