Wszyscy jesteśmy różni, lecz potrzebni sobie nawzajem!

Jeśli czujesz samotność lub odnosisz wrażenie, że nikt cię nie potrzebuje, mam dzisiaj dla ciebie dobrą wiadomość. Nie jesteś sam! Jako Boże dziecko stanowisz część rodziny Bożej, w której członków łączą więzy miłości. A to wszystko spaja Jezus. Mamy nawzajem dbać o siebie i służyć sobie. I wiesz co, do służby możesz wykorzystywać nie tylko swoje naturalne zdolności, ale też dary duchowe – jeśli Bóg cię do czegoś powołał, to otrzymujesz od Niego dodatkowe wsparcie.

To trochę jak z nauką gry na pianinie. Każdy może się nauczyć i zagrać przyzwoicie, ale wykonania tych, którzy mają talent w tym kierunku, poruszają duszę. Podobnie każdy wierzący jest zdolny, by służyć Bogu, jednak do różnych zadań różni wierzący otrzymali szczególny Boży dar, by mogli działać skuteczniej.

Jako Boże dziecko taki ponadnaturalny dar dostajesz za darmo z Jego wielkiej łaski. „Jak bowiem w jednym ciele mamy wiele członków, a nie wszystkie członki spełniają tę samą czynność – podobnie wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy dla siebie członkami. Mamy zaś według udzielonej nam łaski różne dary” (Rz 12,4-6)  

Może właśnie zaczynasz się zastanawiać, jaki dar został ci dany? Jutro podam kilka wskazówek, jak go rozpoznać. Nawet jeśli jeszcze nie wiesz, zacznij służbę od czegokolwiek – wykorzystuj okazje, by okazywać gościnność, dzielić się świadectwem, słuchać, pomóc rozstawiać krzesła. Może brakuje osób do odwiedzin innych? Bóg tak tobą pokieruje, że odkryjesz swoje miejsce. To nie znaczy, że nie będzie trzeba się rozwijać, ćwiczyć, poszerzać umiejętności i wiedzy. Stanie się to jednak dokładnie twoim miejscem, które posłuży innym, a tobie, jako efekt uboczny, sprawi wielką radość.

Dlatego, pozostawaj w bliskiej relacji ze swoim Ojcem w niebie i słuchaj głosu Jego Ducha, kiedy będzie kładł ci na sercu konkretne zadanie. Duch Święty, który jest twoim największym darem, tak naprawdę wykona największą robotę – nie tylko cię wyposaży, ale i obudzi pragnienia i chęć bycia posłusznym.  

„Kochany Panie, to takie niezwykłe, jak Ty dbasz o każdego, kto należy do Twojej rodziny! Jak nas łączysz i sprawiasz, że jesteśmy potrzebni, że każdy z nas ma swoje ważne miejsce tu na ziemi i konkretne zadania do wypełnienia. Pokaż mi moją przestrzeń do służby i uwrażliwiaj na głos Twojego Ducha”.
Posłuchaj: Bo nikt nie ma z nas tego co mamy razem