Życie pełne Ducha

Życie chrześcijańskie to nie tylko zmienione życie, ale życie wymienione. W momencie nawrócenia oddajemy Bogu nasze stare życie, a On w jego miejsce daje nam nowe. I czyni coś więcej – przychodzi, aby zamieszkać w nas mocą Ducha Świętego. Apostoł Paweł przedstawił różnicę pomiędzy upiciem się winem a byciem napełnionym Duchem. To pierwsze powoduje, że tracisz kontrolę, podczas gdy to drugie pozwala ci zachować kontrolę. Pierwsze jest nieproduktywne, drugie jest efektywne. Pierwsze czyni cię bezsilnym, podczas gdy drugie cię wzmacnia. Pierwsze przynosi smutek, drugie – radość. Te słowa to nie obietnica ani też opcja, to polecenie: „Bądźcie pełni Ducha”. Apostoł Paweł podaje nam trzy dowody życia pełnego Ducha.

1. „Śpiewajcie i grajcie Panu w sercu swoim (w. 19). Tej pieśni nie wywołują okoliczności, ona powstaje pomimo nich. „A około północy Paweł i Sylas modlili się i śpiewem wielbili Boga... i natychmiast otworzyły się wszystkie drzwi, a więzy wszystkich się rozwiązały” (Dz 16,25-26). Chwalenie Boga może otworzyć drzwi i zerwać łańcuchy.
2. „Zawsze dziękujcie Bogu za wszystko” (Ef 5,20). Ludzie napełnieni duchem mają problemy jak wszyscy inni. Nie skupiają się jednak na nich, tylko liczą swoje błogosławieństwa i pozostają pozytywni, optymistyczni oraz wdzięczni.
3. „Ulegając jedni drugim w bojaźni Chrystusowej” (w. 21). Ludzie napełnieni duchem są „skoncentrowani na innych”.

Wiedzą, że to, co zrobią dla kogoś, Bóg sprawi również dla nich (zob. Ef 6,8).