Jak mówić innym o Bogu?
Co zrobisz?
Większość osób dzieli się nowiną, biegnie do przyjaciół, bliskich, by powiedzieć, że coś się zmieniło. Zresztą czasem nie trzeba mówić – ludzie, którzy znajdą się obok, spostrzegą, że coś się wydarzyło, stało się coś, co przemieniło Cię zupełnie.
Tak jest właśnie z nawróceniem. Nawet jeśli o nim nie mówimy i nie ogłaszamy, wielu zmianę zauważy od razu. Zapytają zdziwieni, co się stało, że tak wiele radości, ochoty na nieznane, poczucie spokoju i celu. Dla wielu może to być wręcz dziwne. I ty, w tej radości i pełni, nie będziesz mógł im nie powiedzieć o co chodzi.
Ewangelizacja vs XXI wiek
Trudno jest ewangelizować w XXI wieku. Każdy ma inne sposoby – niektórzy wyjeżdżają do odległych krajów, wypełniając posłannictwo Jezusa i nadzieję, że Ewangelia musi zostać ogłoszona wszędzie, by każdy miał szanse podjąć decyzję. Niektórzy zostają w miejscu, które dobrze znają i żyją codziennie pokazując Chrystusa ludziom, których mają wokół siebie. Inni nie do końca wiedzą jak, kiedy i gdzie – niby mają ten skarb i nawet, by chcieliby się podzielić, ale napotykają na jakiś wewnętrzny opór.
Dzielenie się Dobrą Nowiną wcale nie jest proste. Niektórym przychodzi naturalnie, widocznie to jeden z ich głównych darów. Innym już wcale nie przychodzi tak prosto – to też normalne, każdy z nas ma inny dar i inny sposób przekazywania Ewangelii (niektórzy poprzez nauczanie tych, którzy już wierzą, przez gościnność, śpiew i uwielbienie, a może jeszcze inaczej). Mimo to prędzej czy później niezależnie od naszych darów znajdziemy się w miejscu, w którym będziemy mieli możliwość podzielenia się z kimś Ewangelią. Ktoś zapyta, co robimy w niedzielę lub dlaczego jesteśmy radośni i mało narzekamy, może dlaczego zawsze się modlimy przed posiłkiem lub jeszcze zauważając coś w naszym zachowaniu, co nie jest powszechne. Pytanie pozostaje: co wtedy zrobimy? Będziemy umieli opowiedzieć dlaczego tak postępujemy, czy znajdziemy jakąś bezpieczniejszą wymówkę, inną opcję?
It’s not a good news, it is a best news ever!
Nie będę ukrywać – ewangelizacja nie jest moim darem. Lecz po pierwsze – jest poleceniem, jakie pozostawił nam Pan Jezus. Po drugie nie dla wszystkich musi oznaczać ten sposób, który przychodzi nam od razu na myśl, np. poprzez misję. Bo nie ma jednego sprawdzonego sposobu. Są różne i jest ich wiele tak, jak różni są ludzie. Niekiedy zdarza się to w rozmowie jeden na jeden, innym razem przez zaproszenie kogoś na jakieś spotkanie, czasem zachęcenie do kursu, np. na platformie SzukającBoga, czasem jeszcze w inny sposób. Warto jednak być przygotowanym i opowiadać przede wszystkim o swojej historii, o tym, jak nas odnalazła Dobra Nowina. Warto dzielić się swoim świadectwem i tym, czego doświadczyliśmy w życiu. Choć to również nie jest proste i wymaga odwagi, jednak warto się przemóc. Bo nie mówimy innym o naszym życiu, by „zrekrutować potencjalnych członków społeczności, żeby dawali pieniądze” (jak zdarzyło mi się słyszeć…), lecz by każdy mógł podjąć świadomą decyzję, w wolności – bo przecież to Najwspanialsza nowina, jak śpiewa zespół MercyMe (kliknij, żeby posłuchać), która może całkowicie zmienić czyjeś życie!
Dlatego chcę Cię zachęcić do uczestnictwa w kursie “Jak opowiadać innym o swojej historii” – otrzymasz tam pomocne wskazówki i narzędzia, które mogą pomóc Ci nabrać pewności, że Bóg może wykorzystać i Ciebie do poszerzania swojego Królestwa!
