Ale jej to ja nigdy nie wybaczę!

Kiedy myślę o wybaczeniu – oraz braku wybaczenia, zawsze przypomina mi się historia, którą opowiadał mi kiedyś mój Tato.

Pewna kobieta leżała na łożu śmierci; chciała jeszcze przed śmiercią spotkać się z księdzem porozmawiać, pomodlić się. Duchowny przeprowadził z nią rozmowę, mówił o tym, jak niesamowicie ważne jest, aby przed śmiercią pojednać się z Bogiem, wyznać swoje przewinienia, prosić o przebaczenie... i przebaczyć. Kobieta w zasadzie we wszystkim zgadzała się z księdzem, jednak po chwili dodała: "ale mojej teściowej to ja NIGDY nie wybaczę!"

Cóż za straszna deklaracja – i to w tak dramatycznych okolicznościach!

Mimo, że wybaczenie bywa często trudne, jego korzyści dla zdrowia psychicznego i emocjonalnego są nieocenione.

Wybaczenie to akt, w którym osoba poszkodowana decyduje się zrezygnować z poczucia krzywdy, urazy i potrzeby zemsty wobec osoby, która ją skrzywdziła. To wewnętrzna decyzja, by nie pozwolić przeszłym wydarzeniom kontrolować obecnego i przyszłego życia. Wybaczenie nie oznacza zapomnienia ani usprawiedliwienia krzywdy, ale jest świadomym wyborem drogi do pokoju i zrozumienia. I dawaniem kolejnej szansy.

Badania pokazują, że wybaczenie może znacznie obniżyć poziom stresu i lęku. Osoby, które potrafią wybaczać, często doświadczają mniejszego napięcia emocjonalnego i fizycznego, cieszą się też lepszym samopoczuciem i wyższą samooceną. Wybaczenie umożliwia odbudowanie i wzmocnienie relacji międzyludzkich. Osoby, które potrafią wybaczać, są bardziej otwarte na naprawę i rozwijanie więzi z innymi. Wybaczenie to decyzja, by patrzeć w przyszłość, zamiast trzymać się przeszłości.

W chrześcijańskiej kulturze wybaczenie ma szczególne znaczenie - jest fundamentalnym elementem nauk Jezusa Chrystusa, który nawoływał do wybaczania swoim winowajcom. Co więcej – w Modlitwie Pańskiej, najważniejszej modlitwie Chrześcijan (bo pozostawionej przez samego Jezusa) pojawia się sformułowanie:

Według tych słów sposób wybaczanie innym warunkuje to, w jaki sposób chcemy, aby wybaczył nam Bóg – to jednak niesamowicie zobowiązujące...

Patrząc w ten sposób - wybaczenie jest nie tylko aktem miłosierdzia wobec innych, ale także wobec samego siebie. To dar, który daje wewnętrzny spokój, poprawia zdrowie psychiczne i fizyczne oraz wzmacnia relacje z innymi ludźmi. Choć może być trudne, warto dążyć do wybaczenia, aby uwolnić się od ciężaru przeszłości i żyć pełnią życia.